ازدی، عبدالله بن محمد
====«ابومحمد عبدالله بن محمد ازدى» از لغويون قرن پنجم است. تاريخ و مكان ولادت وى مشخص نيست؛ ولى بنا به قول محقق کتاب الماء؛ هادى حسن حمودى، تولد او در صحار در سرزمين عمان بوده است و به نقل عيون الانباء وفات او در جمادى الاخر سال 466ق در شهر بلنسيه در اندلس اتفاق افتاده است.
| نام | ازدی، عبدالله بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 466 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE378AUTHORCODE |
از آنچه كه با مطالعه الفاظ معنا شده در اين کتاب ارزشمند برمى‌آيد، به نظر مى‌رسد مؤلف به بصره و بغداد مسافرت كرده است و سپس به ايران آمده و درك محضر ابوريحان بيرونى و ابن سينا را نموده است. وى در کتاب خود علاوه بر اشاره‌اى كه در مقدمه كرده است، مكرراً از ابن سينا با تعبيراتى چون شيخنا العلامه نام برده و نه تنها در نقل مطالب از آثار شناخته شده ابن سينا استفاده كرده است به آموخته‌هاى شفاهى خود نيز از محضر استاد اشارات متعدد دارد. همين موضوع مقارنه و قرب زمانى مؤلف با حيات علمى ابن سينا به ارزش اين اثر صدچندان مى‌افزايد و به درك صحيح‌تر مصطلاحات طب سنتى كمك مى‌كند.
ظاهراً مؤلف پس از سفر به ايران و كسب اندوخته علمى به بيت‌المقدس و از آنجا براى توقف كوتاهى به مصر رفته و پس از آن به يكى از قطب‌هاى علمى آن عصر؛ يعنى سرزمين اسلامى اندلس (اسپانيا) سفر كرده است و وفات وى در همان سرزمين واقع شده است.