منصور بالله، قاسم بن محمد
الامام المنصور باللّه القاسم بن محمد بن على از دانشمندان برجستۀ فرقۀ زيديه است كه علاوه بر دانش در معقول و منقول، سمت امامت و زعامت سياسى فرقۀ
زيديه را نيز عهدهدار بود.وى در سال 967 ه.ق متولد شد و در سال 1006 ه.ق بعد از نوميدى از خروج الامام الناصر الحسن بن على، خروج كرد و در سال 1029 ه.ق
در سن 62 سالگى درگذشت.
نام | منصور بالله، قاسم بن محمد |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | محمد |
متولد | 967 ه.ق |
محل تولد | |
رحلت | 1029 ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE1698AUTHORCODE |
قاسم بن محمد پس از خروج تركان از يمن به زعامت رسيد و فرزندان وى نيز پس از او مقام امامت و زعامت سياسى اين فرقه را عهدهدار گرديدند.دربارۀ نژاد وى كه آيا عرب است يا ايرانى و نيز بر فرض عرب بودن او در اين مورد كه آيا از اهلبيت پيامبر(ص) مىباشد يا نه سؤالات و ابهامات فراوانى وجود دارد.با وجود اين شخصيت وى در ميان زيديه مقبول افتاده و معجزات و كرامات فراوانى را به او نسبت مىدهند از جمله آنكه يحيى بن حسين مورخ مىنويسد:اهل صنعاء به مدت دو ماه پياپى صداى مؤذنى را كه در نيمه شب آمدن قاسم بن محمد را نويد مىداد، مىشنيدند.
از وى آثار متعددى در زمينۀ معقول و منقول برجاى مانده كه از آن ميان مىتوان به:الاعتصام، الاساس، المرقاة، الإرشاد و التحذير و...اشاره كرد.
وابستهها
كتاب الاساس لعقاید الاكیاس فی معرفه رب العالمین و عدله فی المخلوقین و ما یتصل بذلك من اصول الدین