سروری، محمدقاسم بن حاجی‌محمد
محمدقاسم سرورى كاشانى، فرهنگ‌نويس و شاعر، متخلص به سرورى، متأسفانه از تاريخ تولد او مطلبى در دست نيست. وى در سال 1036ق، از دنيا رفت.
| نام | سروری، محمد قاسم بن حاجی محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | سروری کاشانی
کاشانی، محمد قاسم بن حاجی محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1036 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1096AUTHORCODE |
سرورى كه در اصفهان مى‌زيست و در آن شهر با جهانگرد مشهور ايتاليايى، پيترو دلاواله ديدارى داشته است، در سال 1032ق، به هند مسافرت كرد، سپس به زيارت كعبه رفت و در راه، درگذشت.
پدرش، كفشدوز بود و خود نيز در جوانى در رشته كفشدوزان اصفهان بود و سپس روى به تحصيل دانش نهاد و به سبب حافظه بسيار قوى و دقت و مهارت، در صف اهل فضل درآمد. به قول صاحب «عرفات العاشقين»، حدود سى هزار بيت از اشعار متقدمان و متأخران در حفظ داشت.
از آثارش، «مجمع الفرس»، «فرهنگ سرورى»، «لغت فرس سرورى» است كه ابتدا نوشته‌اى ساده و كوتاه بوده كه حاجى خليفه از آن به‌عنوان «سهل و مختصر» ياد كرده است، ولى بعد از تفحص در آثار شاعران قديم و يارى جستن از شانزده فرهنگ پارسى به سال 1008ق، كتاب خود را به نام شاه عباس تدوين كرد.
سرورى، تحرير سومى از «مجمع الفرس» فراهم كرد و آن را «خلاصة المجمع» ناميد و به نام اعتماد‌الدوله، حاتم‌بيك وزير شاه عباس پرداخت.