تهرانی، مجتبی
آيت‌الله مجتبى تهرانى در سال 1312ش در تهران ديده به جهان گشودند. ايشان استاد اخلاق و از مراجع تقليد و مدرس حوزه‌هاى علميه تهران، مانند مدرسه مروى است كه در نجف اشرف تحصيل كرده است.
| نام | تهرانی، مجتبی |
|---|---|
| نام های دیگر | آیت‌الله مجتبی تهرانی
آیت‌الله تهرانی، مجتبی شهیدی کَلهُری |
| نام پدر | |
| متولد | 1312 ش |
| محل تولد | |
| رحلت |
۱۲ دی ۱۳۹۱ شمسی (۷۵ سال) |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE9988AUTHORCODE |
على‌رغم شهرت فراوان، متأسفانه هنوز زندگى‌نامه كاملى از ايشان منتشر نشده است، اما آنچه از خلال آثار ايشان به دست آمده است، در سطور زير ارائه مى‌شود:وجود فرهمند و فرازمند ايشان، همچون كوهسارانى است كه بر دامنه‌هاى نشاط انگيز و طراوت‌خيز آن، چشمه‌ساران زلالى جارى است كه شريعه‌ى انبوه دل‌هاى تشنه‌ى حكمت و معرفت و آبشخور خيل جان‌هاى شيفته و شائق اخلاق و سلوك است. سال‌ها است كرسى دروس فقه و اصول استاد، ركن ركين سطوح عالى حوزه‌ى علميه‌ى تهران و مجمع فضلاى مجدّ و مستعدّ امّ‌القراى انقلاب اسلامى است. هر صبحدم طلاب جان تشنه در محضر دروس استاد، حاضر و سيراب از آن خارج مى‌شوند. جلسات نورانى دروس تفسير استاد نيز، جوانان تحصيل كرده و مشتاق معارف قرآن را كهرباسان بر گرد خود فرا آورده است.
از ديرباز، محفل اشراقى دروس اخلاق و عرفان ايشان، كانون تجمّع طيف طالب طهارت و معرفت است. سال‌هاست كه هزاران جوان از سرچشمه‌ى صافى تعليمات شرقانى استاد سيراب و سرشار مى‌شوند و بوته‌ى انفاس قدسى و مواعظ بالغه‌ى او، نفوس مستعدّ و قلوب معدّ را مى‌گدازد و جان‌ها و دل‌هاى گداخته را تزكيه مى‌سازد؛ چرا كه استاد خود تنديس پارسايى و تجسم ساده‌زيستى است و مظهر نفسانيت‌ستيزى و جاه‌گريزى و مجمع علم و عمل است.
استاد، از شاگردان برجسته‌ى امام خمينى(ره) و از مواريث ملكوتى آن بزرگوار و از ساقه‌هاى آن طوباى طيبه به شمار مى‌رود كه بر اثر الفت و مؤانست بسيار با آن حضرت، در شخصيت فقهى، اخلاقى و عرفانى او فانى شده است. هم از اين‌رو است كه خوشه‌چينان محضر تعليم و تربيتش، از او رايحه‌ى روح خدا را به دِماغ جان مى‌شنوند.
دروس معنوى استاد، اخلاق نظرى انتزاعى متعارف نيست و نيز بازگفت تقليدى اخلاق فلسفى و يونانى نمى‌باشد؛ همچنين تعليمات سلوكى ايشان با عرفان مسلكى نسبتى ندارد؛ زيرا دروس استاد آميزه‌اى از اخلاق نبوى و عرفان علوى است كه با اتّكا به منطق اجتهاد، از زلال آيات و روايات برگرفته و با رعايت نياز نسل امروز، سامان يافته و از جويبار لسان معظّم‌له در كام تشنه‌ى طالبان سلوك الى‌اللَّه فرو مى‌ريزد.
مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است.
آثار
- اخلاق الهى.
- كيش پارسايان.
- درآمدى بر سير و سلوك.
- تعاون.
منابع مقاله
1- رشاد، على اكبر، درآمدى بر سير سلوك (دروس حضرت آيت‌الله استاد مجتبى تهرانى)، پاييز 1378، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى، چاپ سوم.