جندی، محمد بن یوسف
«ابوعبدالله محمد بن يوسف جندى»، فقيه شافعى و مورخ يمنى قرن هشتم بوده است. از زادگاه و زمان تولد وى اطلاعى در دست نيست. او به شهر جَنَد در يمن منسوب است. در اين شهر كه در شمال شرقى ثَعِز واقع است، نخستين مسجد يمن در سال هشتم هجرى ساخته شد. لقب جندى را بهاءالدين ذكر كرده است. خانواده او اهل ظَفَر يمن بودند. گفته‌اند كه وى بيشتر عمر خود را در زَبيد گذراند. جندى خود از پدرش با نام يوسف بن يعقوب ياد كرده است. جندى نزد استادانى چون ابوالحسن اصبحى و ابوالعباس احنف به كسب علم پرداخت.
| نام | جندی، محمد بن یوسف |
|---|---|
| نام های دیگر | محمد یوسف ال‍ج‍ن‍دی
یوسف ال‍ج‍ن‍دی، محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 732 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4238AUTHORCODE |
گفته‌اند كه او شاگردان بسيارى تربيت نمود، اما نام آنان در منابع نيامده است. جندى مدتى در مَوْزَع به امر قضا مشغول بود و پس از آن در عَدَن و زَبيد به امور ديوانى پرداخت. از تصريح وى به تاريخ درگذشت ابوبكر بن احمد بن موسى بن عجيل، مى‌توان دريافت كه جندى بعد از 730 درگذشته است. برخى مورخان نيز سال وفات او را 732 ذكر كرده‌اند.
اثر مهم جندى، كتاب «السُلوك في طبقات العلماء و الملوك» است كه آن را به تشويق استادش، اصبحى، تأليف كرد. اين كتاب از مهم‌ترين منابع درباره تاريخ دوره اسلامى يمن است و به نام‌هاى ديگرى، از جمله «طبقات فقهاء اليمن»، «تاريخ الجَنَدى» و «طبقات الجَنَدى» نيز معروف است.
منابع مقاله
برگرفته از دانشنامه جهان اسلام، ج 11، ص33.