ابن مهران، احمد بن حسین
ابوبکر احمد بن حسین بن مهران اصفهانی نیشابوری (295-381ق) یکی از پنج قاری بزرگ از قراء است که زندگی خود را وقف آموختن و آموزش و تألیف در قرائت قرآن کرد.
زندگینامه
ابن مهران، در سال 295 هجری به دنیا آمد و از زندگی و سیره او اطلاعات زیادی در دست نیست؛ اما کتاب‌های او در قرائات نشان از فضل و علم او دارد و هرکه در قرائات و طبقات قراء، کتابی نوشته به ثقه بودن و ضبط و اتقان او شهادت داده است. برخی گفته‌اند او شخصی صالح و مستجاب‌الدعوه بود.[۱]
وفات
او در 381 هجری در نیشابور از دنیا رفت.[۲]
شخصیت علمی
او تمام عمر خودش را در راستای خدمت به کتاب خدا در فن قرائات گذاشت.[۳] بسیاری از کسانی که اثری در قرائات دارند، به‌ویژه ابن جزری در اکثر آثارش، بر او اعتماد کرده‌اند. اگر بنا باشد پنج نفر از ائمه مؤلفین در قرائات را نام ببریم، قطعاً ابن مهران یکی از آن‌هاست.[۴]
اساتید
او در طلب علم قرائات به بغداد و کوفه و شام سفر کرد. اساتید او عبارتند از:
- ابن بویّان؛
- حسن بن داود نقّار؛
- هبة‌الله بن جعفر؛
- ابن اخرم؛
- ابن مرثد بخاری؛
- و...[۵]
شاگردان
از جمله مشهورترین کسانی که از ابن مهران علم قراءت آموختند، افراد زیر را می‌توان نام برد:
- مهدی بن طرارة، شیخ هذلی؛
- علی بن احمد بستی، شیخ واحدی؛
- ابوعبدالله حاکم.[۶]
آثار
- الغاية في القراءات العشر؛
- الشامل في القراءات العشر؛
- المبسوط في القراءات العشر[۷].
پانویس
منبع مقاله
ابن مهران، احمد بن حسین، المبسوط في القراءات العشر، تحقیق سبیع حمزه حاکمی، مجمع اللغة العربیة، دمشق، بی‌تا.