بغوی، حسین بن مسعود

ابومحمد، حسين بن مسعود فرّاء بغوى شافعى، محدث، مفسر،فقيه و مقرء، مشهور به «محيى السنة» و «ركن‌الدين» از علماى قرن پنجم هجرى خراسان بزرگ،در قريه بغ يا بغثور، سرزمينى بين هرات و مرورود از بلاد خراسان بزرگ به سال 433 ه‍ بدنيا آمد.در همانجا نشو و نما نموده به تحصيل اشتغال يافت،در فراگيرى علوم شرعى، بويژه فقه بنابر مذهب شافعى تلاش نمود و بر اين مذهب تمايل داشت(تا هنگاميكه صاحب تحقيق و ترجيح گرديد و به اقوال و ادلۀ ديگر مذاهب اهل سنت آگاه شد و به عنوان متمسك به قرآن و سنت معروف گرديد.)سپس براى تحصيل بيشتر به مرورود هجرت نمود و در آنجا نزد قاضى حسين بن محمد مرورودى،فقيه شافعى، به فراگيرى فقه مشغول شد و مدت زمانى ملازم وى گشت.سپس به طوس، سرخس و ديگر مناطق خراسان سفر نموده، از علماى زياد آن ديار،قرائت، لغت، تفسير، حديث و علوم ديگر فرا گرفت.تا آنكه به «محيى السنة»،«ركن‌الدين» و «شيخ الاسلام» مشهور گشت.

بغوی، حسین بن مسعود

نام	بغوی، حسین بن مسعود
نام های دیگر	بغوی، ابومحمد حسین بن مسعود محیی السنه، حسین بن مسعود رکن‌الدین، حسین بن مسعود فراء بغوی، حسین
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت	510 هـ.ق
اساتید
برخی آثار	مشکاة المصابيح مصابیح السنة
کد مؤلف	AUTHORCODE2698AUTHORCODE

دربارۀ ويژگيهاى اخلاقى او نوشته‌اند عالمى عامل و پرهيزكار و پارسا و قانع بود.و بى وضو در كلاس حاضر نمى‌شد و نان خالى مى‌خورد.وى از پيشوايان مذهب شافعى و در حديث و تفسير صاحب نظر و دانشمند بود.ذهبى در «تذكرة الحفاظ»، سبكى در «طبقات شافعيه»،سيوطى در «طبقات المفسرين»، ابن كثير در «البداية و النهاية» ابن عماد حنبلى در «شذرات الذهب»،ابن خلكان در «الوفيات» و ديگران او را بسيار ستوده‌اند.

وى بيش از هشتاد سال عمر كرد و به سال 516 ه‍ در «مرو رود» وفات يافت و نزد استادش قاضى حسين در قبرستان طالقانى به خاك سپرده شد.

اساتيد و شاگردان

وى در قريه بغ و شهرهاى ديگر، اساتيد فراوانى را داشته است از جملۀ آنان:

1-ابوحسين بن محمد مرو رودى در فقه

2-ابوعمر عبدالواحد بن احمد مليحى در تفسير

3-ابوبكر يعقوب بن احمد صيرفى نيشابورى

4-ابوعلى حسان بن سعيد مينعى

5-ابوالحسن على بن يوسف جوينى.

از جملۀ شاگردان وى مى‌توان افراد ذيل را نام برد:

1-محمد بن اسعد طوسى

2-محمد بن محمد طايى

3-فضل الله بن محمد نوقانى