راوندی، محمد بن علی
نجمالدين ابوبكر محمد بن على بن سليمان بن محمد بن احمد بن حسين بن همت راوندى، در اوايل نيمه دوم قرن ششم در راوند كاشان متولد شد. پدران وى از علما و خاندان عراقى الاصل بودند. وى در كودكى، پدر را از دست داد، اما در كنف حمايت دايى‌هاى فرهنگ‌دوست خود، زينالدين و تاجالدين، علوم شرعى و ادبى و خوشنويسى را آموخت.
| نام | راوندی، محمد بن علی |
|---|---|
| نام های دیگر | راوندی، اب‍وب‍ک‍ر محمد بن علی
راوندی، ن‍ج‍م‌ال‍دی‍ن محمد بن علی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1486AUTHORCODE |
راوندى پس از بروز قحطى سال 570 در اصفهان، براى تحصيل به مسافرت در شهرهاى ايران و عراق پرداخت و از سال 577 به دربار شاهان سلجوقى راه يافت. راوندى پس از انقراض سلجوقيان بزرگ، از همدان راهى آسياى صغير شد و در دربار سلطان غياثالدين ابوالفتح كيخسرو بن قليچ ارسلان مورد استقبال قرار گرفت و كتاب خود، «راحة الصدور و آية السرور فى تاريخ آل سلجوق» را در سال 599 به وى تقديم كرد و اندكى بعد درگذشت.
نجمالدين، ابوبكر راوندى كه در كودكى به زبان عربى تسلط داشت، علوم شرعى و ادبى و همچنين خوشنويسى را نزد دايى‌هاى خود آموخت تا آنجا كه در هفتاد نوع خط مهارت يافت. تسلط وى بر خوشنويسى، مو جب شد تا علومى را نيز از طريق نسخه‌نويسى كتاب‌ها كسب كند. او از سال 570، سفرهاى خود را به شهرهاى مختلف ايران و عراق براى تحصيل علم آغاز كرد. وى در مدارس عراق به‌صورت پراكنده و موقت به تحصيل پرداخت.
راوندى بر نثر و شعر مسلط بود و همواره در اين باره به ممارست اشتغال داشت و در دربار سلاطين پذيرفته مى‌شد. وى اشعار خود را در كتاب «راحة الصدور و آية السرور» آورده است.
اساتيد
نجمالدين ابوبكر راوندى، نزد دايى‌هاى خود زينالدين و تاجالدين احمد بن محمد بن على راوندى، مقدمات علوم شرعى و ادبى را آموخت. او شهاب‌الدين احمد از دوستان دوران تحصيل خويش را گاه، به دليل فروتنى، به‌عنوان استاد خود ياد مى‌كند.
نجمالدين ابوبكر راوندى، به‌عنوان معلم پسران سليمان شاه بن قلج ارسلان سلجوقى، در دربار حضور داشت.
منابع مقاله
- راوندى، راحة الصدور و آية السرور در تاريخ آل سلجوق، ص 402، سعيد نفيسى.
- تاريخ نظم و نثر در ايران و در زبان فارسى، ج 1، تهران، كتاب‌فروشى فروغى، 1344، ص 145.
- تاريخ ادبيات در ايران، ج 2، ص 10094، محمد بن على بن سليمان.
وابسته‌ها
راحة الصدور و آیة السرور در تاریخ آل سلجوق