حالت، ابوالقاسم
ابوالقاسم حالت فرزند كربلائى محمد تقى، از شاعران نامى و مشهور معاصر مى‌باشد. او در سال 1292 هجرى شمسى در تهران چشم به جهان گشود و پس از كسب تحصيلات در شركت ملّى نفت ايران استخدام و مشغول به كار شد و تا زمان بازنشستگى در خدمت اين سازمان بود. ابوالقاسم در جوانى به فراگيرى زبانهاى عربى و انگليسى و فرانسه پرداخت و از سال 1314 هجرى قمرى به شعر و شاعرى روى آورد و به سرايش شعر در قالب كهن و تذكره نويسى همت گماشت.
| نام | حالت، ابوالقاسم |
|---|---|
| نام های دیگر | خ‍روس لاری
ف‍اض‍ل م‍آب ع‍ب‍د ال‍ل‍ه ف‍رد، اب‍و ال‍ق‍اس‍م ه‍ده‍د م‍ی‍رزا ان‍ت ال‍ح‍م‍ار اب‍و ال‍ع‍ی‍ن‍ک شوخ |
| نام پدر | |
| متولد | 1292 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1371 هـ.ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4645AUTHORCODE |
ديوان حالت كه مشتمل بر قطعات ادبى، مثنوى‌ها، قصائد، غزليات و رباعيات است خود نمايانگر عمق دانش ادبى اين محقق است. اشعار و مقالات زيباى او در كليّه روزنامه‌هاى كثير الانتشار و مجلات و كتابهاى شعر در نيم قرن اخير چاپ و منتشر مى‌گرديد.
وى در سال 1371 هجرى شمسى پس از يك عمر خدمات علمى و فرهنگى، در تهران درگذشت. مهمترين آثار او عبارتند از:
ديوان اشعار (اشعار، رباعيات)، پروانه و شبنم، گلزار خنده، ديوان ابوالعينك، فكاهيات حالت، ديوان شوخ، ترجمه فروغ بينش، ترجمۀ شكوفه‌هاى خرد، ترجمه راه رستگارى، كلمات قصار على بن ابى طالب عليه السلام، ترجمه مجموعه تاريخ كامل ابن اثير، ترجمه تاريخ فتوحات مغول و...