الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
محمَّد بن محمَّد بن نعمان بن عبدالسَّلام حارثی مذحجی عکبری، معروف به شيخ مفيد، فقیه و متکلم، به سال 336 هجری در روستای عکبرا در ده فرسخی بغداد زاده شد. شيخ مفيد از چهره‌هاى بسيار درخشان شيعه در جهان اسلام مى باشد.
او هم متكلم است و هم فقيه. ابن نديم در فن دوم از مقالۀ پنجم «الفهرست» كه در بارۀ متكلمان شيعه بحث مى‌كند، از او به عنوان «ابن المعلم» ياد كرده و او را ستايش مى‌نمايد. كتاب معروف او در فقه نيز «المقنعة» است.
ابويعلى جعفرى كه داماد مفيد بوده است، مى‌گويد:
«مفيد شبها مختصرى مى‌خوابيد و بقيه شب را به نماز يا مطالعه يا تدريس يا تلاوت قرآن مجيد مى‌گذرانيد.»
شيخ مفيد از شاگردان ابن ابى عقيل است. وى در حومۀ بغداد ديده به جهان گشود و دانش‌هاى ابتدايى را در خانواده و زادگاه خويش به پايان برد.
او در يك خانوادۀ پرسابقه و اصيل در تشيع و از سلالۀ نيكان و پاكان به دنيا آمد. سراسر وجود خاندان او مالامال از عشق به اهل بيت رسالت عليهم السلام بود.
وى راهى بغداد گرديد و در آنجا از محضر اساتيد و دانشمندان كسب علم و دانش نمود تا در علم كلام، فقه و اصول سرآمد دانشمندان گرديد. شيخ مفيد از ديدگاه دانشمندان شيعه و سنى داراى جايگاهى رفيع است كه به كلماتى از بزرگان اشاره مى‌كنيم:
نجاشى، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شيخ مفيد در بارۀ او مى گويد: «محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعيد بن جبير، شيخ و استاد ما است - كه رضوان خدا بر او باد - فضل او در فقه و حديث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است كه توصيف شود. او تأليفات متعددى دارد.»