داندامایف، محمد
«محمد داندامايف» از اهالى قفقاز و از خاورشناسان معروف روسيه و متخصّص در تاريخ ايران قديم، قسمت هخامنشيان مى‌باشد، كه در دهكده «اون شو كاتل» از توابع داغستان، در آوريل سال 1928م متولد شده است.
| نام | داندامایف، محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | داندامایو، م. آ.
داندامایف، محمد ع‍ب‍د ال‍ق‍ادرووی‍چ |
| نام پدر | |
| متولد | 1928 م |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11088AUTHORCODE |
وى تحصيلات مقدماتى و متوسطه را در زادگاه خود به پايان رسانيده است. آنگاه در سال 1948م براى تحصيلات عاليه به لنين‌گراد عازم شده است. در آنجا زبان روسى را ياد گرفته و به مؤسسه آموزش و پرورش «گرتسن» وارد گرديده است.
موقعى كه «مارك باتوى نيك» استاد كرسى تاريخ آن مؤسسه به استعداد فراوان وى پى برد، در اوقات بيكاريش، زبان‌هاى يونانى و لاتينى را به وى آموخت.
محمد پس از فراگرفتن دو زبان مزبور، تحصيلات خود را در آنجا با موفقيت به پايان رسانيده و به داغستان بازگشت و دو سال در يكى از مدارس آنجا به تدريس تاريخ پرداخت.
وى مجدداً به لنين‌گراد عزيمت نمود و در مسابقه ورودى دانشگاه شهر مزبور، در دوره دانشيارى، شركت كرد و تحت نظر «و. استرووه» عضو فرهنگستان روسيه كه سمت رياست را نسبت به تاريخ‌دانان و شرق‌شناسان روسيه دارا بود، با احراز موفقيت، پذيرفته شد.
آنگاه تحت نظر و رهبرى استاد «واسلى آباتوف» متخصّص عاليقدر زبان‌هاى ايرانى، فرس قديم و اوستايى را فرا گرفت. همچنين به كمك «لئولى پين» دانشيار دانشگاه مزبور، به زبان‌هاى آشورى و بابلى تسلّط يافت.
وى در كلاس استاد «آريستيد دواتور» معلومات خود را در زبان يونانى باستانى تكميل كرد و با كمك «گيتا گلو شكينا» دبير زبان، عبرى قديم را ياد گرفت. دوره زبان آرامى را هم به وسيله استاد «ايساك وينيكوف» گذراند.
داندامايف بر اثر هوش و حافظه سرشار، بعضى از زبان‌هاى پيچيده را كه كمتر مورد مطالعه قرار گرفته بود، مانند زبان ايلامى نزد خود فراگرفته و بدين وسيله، استعداد سرشارش را ظاهر ساخت.
محمّد در سن سى سالگى، از پايان‌نامه تحصيلى خود به نحو درخشانى دفاع كرد و به رتبه علمى نائل و نامزد علوم تاريخى گرديد.
پس از آن به عضويت مؤسّسه ملل آسيايى پذيرفته شد و اولين مقالات علمى او كه به تدريج در مطبوعات درج مى‌شد توجّه عموم فضلا را به خود جلب كرد.
اين جوان با استعداد در سال 1960م در بيست‌وپنجمين انجمن بين‌المللى خاورشناسان در مسكو سخنرانى جالبى ايراد كرد، كه در حقيقت شالوده اثر علمى بعدى وى درباره هخامنشيان بود. ايران‌شناسان و تاريخ‌دانان نامور خارجى، اين موفقيت را به همكار جوانشان تبريك و تهنيت گفتند و او را در كارهاى علميش تشويق نمودند.
محمّد سفرى هم به ايران كرده، كه به قول خودش مجذوب آن گرديده است.
منابع مقاله
پايگاه مركز جهانى اطلاع‌رسانى آل البيت(ع)، سه شنبه 14 ارديبهشت 1390ش.