داندامایف، محمد
| نام | داندامایف، محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | داندامایو، م. آ.
داندامایف، محمد ع‍ب‍د ال‍ق‍ادرووی‍چ |
| نام پدر | |
| متولد | 1928م |
| محل تولد | دهكده «اون شو كاتل» از توابع داغستان |
| رحلت | ۲۷ اوت 2017م |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز
ایران در دوران نخستین پادشاهان هخامنشی (قرن ششم قبل از میلاد) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE11088AUTHORCODE |
محمد عبدالقدیرویچ داندامایف (1928-2017م)، از اهالى قفقاز و از خاورشناسان معروف روسيه و متخصّص در تاريخ ايران قديم، قسمت هخامنشيان، پژوهشگر ارشد در انسیتوی نسخه‌های خطی آکادمی علوم روسیه
ولادت
در دهكده «اون شو كاتل» از توابع داغستان، در ۲ سپتامبر سال 1928م متولد شد.
تحصیلات
وى تحصيلات مقدماتى و متوسطه را در زادگاه خود به پايان رسانيده است. آنگاه در سال 1948م براى تحصيلات عاليه به لنين‌گراد عازم شد. در آنجا زبان روسى را ياد گرفته و به مؤسسه آموزش و پرورش «گرتسن» وارد گرديد.
موقعى كه «مارك باتوى نيك» استاد كرسى تاريخ آن مؤسسه به استعداد فراوان وى پى برد، در اوقات بيكاریش، زبان‌هاى يونانى و لاتينى را به وى آموخت.
محمد پس از فراگرفتن دو زبان مزبور، تحصيلات خود را در آنجا با موفقيت به پايان رسانيد و به داغستان بازگشت و دو سال در يكى از مدارس آنجا به تدريس تاريخ پرداخت.
وى مجدداً به لنين‌گراد عزيمت نمود و در مسابقه ورودى دانشگاه شهر مزبور، در دوره دانشيارى، شركت كرد و تحت نظر «و. استرووه» عضو فرهنگستان روسيه كه سمت رياست را نسبت به تاريخ‌دانان و شرق‌شناسان روسيه دارا بود، با احراز موفقيت، پذيرفته شد.
آنگاه تحت نظر و رهبرى استاد «واسلى آباتوف» متخصّص عاليقدر زبان‌هاى ايرانى، فرس قديم و اوستايى را فرا گرفت. همچنين به كمك «لئولى پين» دانشيار دانشگاه مزبور، به زبان‌هاى آشورى و بابلى تسلّط يافت.
وى در كلاس استاد «آريستيد دواتور» معلومات خود را در زبان يونانى باستانى تكميل كرد و با كمك «گيتا گلو شكينا» دبير زبان، عبرى قديم را ياد گرفت. دوره زبان آرامى را هم به وسيله استاد «ايساك وينيكوف» گذراند.
داندامايف بر اثر هوش و حافظه سرشار، بعضى از زبان‌هاى پيچيده را كه كمتر مورد مطالعه قرار گرفته بود، مانند زبان ايلامى نزد خود فراگرفته و بدين وسيله، استعداد سرشارش را ظاهر ساخت.
محمّد در سن سى سالگى، از پايان‌نامه تحصيلى خود به نحو درخشانى دفاع كرد و به رتبه علمى نائل و نامزد علوم تاريخى گرديد.
پس از آن به عضويت مؤسّسه ملل آسيايى پذيرفته شد و اولين مقالات علمى او كه به تدريج در مطبوعات درج مى‌شد توجّه عموم فضلا را به خود جلب كرد.
اين جوان با استعداد در سال 1960م در بيست‌وپنجمين انجمن بين‌المللى خاورشناسان در مسكو سخنرانى جالبى ايراد كرد، كه در حقيقت شالوده اثر علمى بعدى وى درباره هخامنشيان بود. ايران‌شناسان و تاريخ‌دانان نامور خارجى، اين موفقيت را به همكار جوانشان تبريك و تهنيت گفتند و او را در كارهاى علميش تشويق نمودند.
در ۱۹۹۷ او عضو آکادمی روسیه شد. تحقیقات اصلی او شامل امپراطوری باستانی ایران، تاریخ، سنت‌های اجتماعی و فرهنگ بابل طی هزاره اول قبل میلاد مسیح بوده است. او به زبان پارسی باستان، اکدی، انگلیسی و برخی زبان‌های اروپایی جدای از زبان مادری اش زبان لاکی مسلط بوده است.
محمّد سفرى هم به ايران كرد، كه به قول خودش مجذوب آن گرديد.
وفات
او در ۲۷ اوت 2017م درگذشت.