حسینی میلانی، سید علی

حسینی میلانی، علی

نام	حسینی میلانی، علی
نام های دیگر	میلانی، علی حسینی میلانی، علی بن نور الدین
نام پدر
متولد	1327 هـ.ش
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مولف	AUTHORCODE4408AUTHORCODE

معرفى اجمالى

آيت‌الله سيد على حسينى ميلانى در رمضان سال 1367ق در شهر نجف اشرف، در خانواده‌اى اصيل و اهل علم و فضيلت، ديده به جهان گشود.

در دوران كودكى، در معيّت پدر بزرگوارش، علاّمه آيت‌الله سيّد نور الدين ميلانى، به كربلاى معلاّ مهاجرت كرد.

پدر والامقامش، از علما و دانشمندان بزرگ كربلاى معلاّ و امام جماعت حرم امام حسين (ع) بود، ولى پس از مهاجرت به ايران، چندى در شهر رى به نشر و ترويج مكتب اهل بيت(ع) پرداخت و در سال 1425ق در كنار حرم حضرت عبدالعظيم حسنى(ع) بدرود حيات گفت و در شهر مقدس قم به خاك سپرده شد.

جدّ ارجمندش، آيت‌الله سيّد محمّد هادى ميلانى است. وى در سال 1394ق در مشهد مقدّس، دار دنيا را وداع گفت و در حرم مطهر امام رضا(ع) دفن شد.

مادر ايشان، دخت علامه سيد حسين رضوى تبريزى نجفى است كه سال 1375ق در نجف اشرف درگذشته و در صحن مطهر اميرمؤمنان (ع) مدفون است. او فرزند آيت‌الله على رضوى تبريزى ملقّب به داماد است؛ چرا كه وى داماد آيت‌الله شيخ محمّد حسن مامقانى بود. مادر اين بانو، دختر علاّمه مرحوم شيخ حسن شربيانى، فرزند آيت‌الله فاضل شربيانى است كه از بزرگان شيعه اماميه در عصر خود در نجف اشرف بود.

اين عالم بزرگ، در چنين خانواده‌اى رشد يافت و دروس مقدماتى و سطح را در حوزه علميه كربلاى معلاّ، با موفقيت به پايان رسانيد.

دروس مقدّمات را از استاد علامه حجّت سيد محمد، فرزند آيت‌الله سيد مرتضى آل صاحب رياض طباطبائى و دروس سطح و پايه را از محضر علماى بزرگ و اساتيد به نام از شاگردان جدّ بزرگوارش آيت‌الله سيد محمد هادى ميلانى- از جمله: شيخ محمد شاهرودى، شيخ محمد حسين مازندرانى، شيخ عبدالحسن بيضانى و سيد محسن جلالى كشميرى فرا گرفت. آنگاه براى تكميل دروس به نجف اشرف مهاجرت كرد و در حوزه كهن آن ديار، در دروس بزرگان فقه و اصول شركت جست، متأسفانه ديرى نپاييد كه بنا به دستور حزب بعث، در سال 1390ق به همراه دانشمندان و فضلاى ايرانى و عده‌اى از شيعيان، ناگزير به ترك كشور عراق شده و رهسپار ايران گرديد.

ولى نخست طبق صلاحديد جدّ بزرگوارش آيت‌الله ميلانى، راهى مشهد مقدس شد و در دروس عالى آن مرجع بزرگ در حوزه علميه مشهد مقدس، شركت جست و همواره در خدمت آن بزرگ مرجع، خوشه‌چين علوم او بود تا آن‌كه در ماه رجب سال 1394ق جهان تشيع به سوگ آن مرجع عالى‌قدر نشست و آن عالم وارسته بدرود زندگى گفت.

در همين اوان بود كه شهر مقدس قم و حوزه علميه، بر اثر حوادث و پيشامدهاى كشور عراق، ميزبان علما و دانشمندان از مهاجران عراق بود، روى اين اصل، معظم‌له براى تكميل تحصيلات عاليه و افاده و افاضه اندوخته‌هاى علمى و معنوى، رهسپار قم گرديد و از محضر بزرگان و مراجع در فقه و اصول بهره برد. از جمله آيات عظام:

سيد محمد رضا موسوى گلپايگانى در فقه.
شيخ حسين وحيد خراسانى در فقه و اصول.
سيد محمد حسينى روحانى در اصول.
ميرزا كاظم تبريزى در فقه.
شيخ مرتضى حائرى در فقه.

وى در طى اين دوران، همواره ملازم و همراه دو تن از مراجع بزرگ همچون آيت‌الله گلپايگانى و آيت‌الله شيخ وحيد خراسانى بود و دروس فقه و اصول آن دو بزرگوار را به رشته تحرير درآورد و چند جلد از تقريرات بحث فقهى آن مرجع با تقريظهاى ارزشمندى كه به مقام علمى ايشان اشاره دارد، به دستور آن مرجع به زيور طبع آراسته است.

با اين وجود، كتاب «تحقيق الاصول» وى كه تقريرات بحث‌هاى اصولى آيت‌الله وحيد خراسانى است، به چاپ رسيده است.

آیت‌الله ميلانى از هنگام ورود به حوزه علميه قم، به تدريس و تأليف اشتغال دارد و ده‌ها تن از طلاب و دانشجويان علوم دينى را در مراحل گوناگون پرورش داده و ده‌ها جلد كتاب در علوم مختلف به رشته تحرير درآورده است.

ايشان اينك، يكى از اساتيد به نام حوزه علميه قم مى‌باشد كه در مرحله درس خارج فقه و اصول و علم كلام، مشغول به تدريس هستند.

آيت‌الله سيد محمد رضا گلپايگانى در تاريخ 1401ق، در تمجيد از ايشان در مقدمه يكى از كتاب‌هايش اين‌گونه مى‌نويسد:

«معظم له از اساتيد و بزرگان بسيارى اجازه روايتى دارند، از جمله آيت‌الله شيخ آقابزرگ طهرانى...».

آثار

جواهر الكلام فى معرفه الامامه و الامام.
نزول سوره «هل اتى» در شأن اهل بيت مصطفى(ص).
داستان سپاه يمن.
نگاهى به حديث طير.
مهرورزى به اهل بيت(ع) از ديدگاه قرآن و سنت.
با پيشوايان هدايتگر: نگرشى نو به شرح زيارت جامعه كبيره.
آداب مناظره و گفت‌وگو در اصول دين.
گزيده ناگفته‌هايى از حقايق عاشورا.
تحريم دو حكم حلال.
حقيقت صحابه.
غدير به روايت اهل بيت(ع).
سنت پيامبر(ص) يا سنت خلفا.
احاديث ساختگى.
اهل بيت(ع) در نهج البلاغه.
جانشين پيامبر(ص) كيست؟
افكار ابن تيميه در بوته نقد.
نگاهى به حديث سد الابواب.
غدير آخرين جايگاه اعلام عمومى.
امامت اميرالمؤمنين (ع)در سنجش خرد.
احاديث واژگونه.
ناگفته‌هايى از حقايق عاشورا.
نقش شورا در امامت.
نگاهى به حديث منزلت.
نگاهى به حديث غدير.
چگونگى نماز ابوبكر به جاى رسول خدا(ص).
نگاهى به حديث ثقلين.
نگاهى به حديث ولايت.
حديث اقتدا به شيخين در ترازوى نقد.
فدك در فراز و نشيب.
دستبردى در حديث ثقلين.
خلافت ابوبكر در ترازوى نقد.
نگاهى به آيه ولايت.
خواستگارى ساختگى: خواستگارى على(ع) از دختر ابوجهل.
مظلوميت برترين بانو.
ازدواج ام كلثوم با عمر.
امامت بلافصل.
التحقيق فى نفى التحريف عن القرآن الشريف.
خلاصه عبقات الانوار حديث تشبيه.
خلاصه عبقات الانوار حديث ثقلين.
خلاصه عبقات الانوار حديث انا مدينه العلم.
خلاصه عبقات الانوار حديث سفينه.
الشيخ نصيرالدين الطوسى و سقوط بغداد.
الامامه فى اهم الكتب الكلاميه.
نفحات الازهار فى خلاصه عبقات الانوار.
مع الدكتور السالوس فى آيه التطهير (على مائده العقيده).
الفوايد الثمنيه.
دراسات فى منهاج السنه لمعرفه ابن تيميه: مدخل لشرح منهاج الكرامه.
محاضرات فى الاعتقادات.
من قتله الحسين شيعه الكوفه.
الرسائل العشر فى الاحاديث الموضوعه فى كتب السنه.
شرح منهاج الكرامه فى معرفه الامامه.
قادتنا كيف نعرفهم.
استخراج المرام من استقصاء الافخام.
الصحيحان فى الميزان.
المجالس الفاخره فى ماتم العتره الطاهره(ع).
صلاه ابى بكر فى مرض النبى(ص).
مع الدكتور السالوس فى آيه التطهير (اعرف الحق تعرف اهله).
مقالتان فى الغدير.
الاحاديث الوارده فى الخلفاء على ترتيب الخلافه.
الاحاديث المقلوبه فى مناقب الصحابه.
هوامش على كتاب المرتضى لابى الحسن الندوى الهندى.
تلخيص التحقيق فى نفى التحريف عن القرآن الشريف.
الائمه الاثنا عشر(ع) فى كتاب منهاج الكرامه للعلامه الحلى و نقد كلام ابن تيميه حولهم.
مسأله فدك و حديث انا معاشر الانبياء لانورث.
حكم الارجل فى الوضوء.
رساله فى المتعتين.
آيات الغدير.
اصحابى كالنجوم.
آيه المباهله.
ادب الحوار فى اصول الدين.
اجلى البرهان فى نقد كتاب ابن روزبهان.
آشنايى با تفاسير و مفسران.
تشييد المراجعات و تنفيد المكابرات.
بلغه الطالب فى التعليق على بيع المكاسب.
كتاب البيع.
القضاء و الشهادات.
تفسير سورتى الجمعه و التغابن.
المواعظ الفاخره فى امور الآخره.
الامام المهدى(عج).
المسند.
كتاب الشهادات (للگلبايگانى).
كتاب القضاء (للگلبايگانى).
تحقيق الاصول.