کتاب محاسن اصفهان
| کتاب محاسن اصفهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مافروخی اصفهانی، مفضل بن سعد (نویسنده) تهرانی، سید جلال‌الدین (تصحیح، طبع و نشر) |
| ناشر | مطبعه مجلس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | [بى‌تا] |
| کد کنگره | DSR 2073 /ص76 م2 |
کتاب محاسن اصفهان اثر مفضل بن سعد بن حسین مافروخی اصفهانی، با تصحیح سید جلال‌الدین حسینی تهرانی، كتابى است تاريخى-ادبى به زبان عربى تأليف قرن پنجم هجرى، در زمرۀ تواريخ محلى در باب شهر اصفهان و وصف ويژگيها و معرفى علما و ادبا و بزرگان آنجا.
كتاب در عهدملكشاه سلجوقى تأليف شده و تاريخ مرتبى از حوادث اصفهان نيست، لكن متضمن اطلاعات مهم تاريخى و جغرافيايى دربارۀ آنجاست.
برخى از عناوين كتاب عبارتند از: عجايب اصفهان، آبها، معادن، جبال، نوابغ اصفهان، علما، ادبا، فلاسفه و رياضيدانان، درفش كاويان، نوادر نساء، گردشگاه‌ها، دار الكتب، ثروت اهل اصفهان، طغرل بيك، آلب ارسلان، نظام الملك و ملكشاه.
كتاب فهرست اعلام دارد. اين كتاب در سال729 ق به امر رشيدالدين فضل‌اللّه، مؤلف جامع التواريخ، به وسيله محمد بن عبد الرضا حسينى به فارسى ترجمه و برخى اطلاعات دربارۀ اواخر دوران ايلخانيان مغول به آن افزوده شده است.
رسالۀ الارشاد فى احوال الصاحب الكافى در شرح حال اسماعيل بن عباد(متوفى 385ق) تأليف علامه قوبائى اصفهانى، از علماى قرن سيزدهم هجرى، تصحيح جلال‌الدين حسينى تهرانى، ضميمۀ كتاب است.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص60-61
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش