محاسبة النفس
| محاسبة النفس | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن طاووس، علی بن موسی (نویسنده)
کفعمی، ابراهیم بن علی (نویسنده) شهید ثانی، زینالدین بن علی (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | محاسبة النفس و ویلیه کشف الریبة عن أحکام الغیبة |
| ناشر | مرتضوی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| چاپ | 3 |
| موضوع | اخلاق اسلامی
خود سازی (اسلام) دعاها غیبت (اخلاق اسلامی) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 247/45 /الف2م3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
محاسبة النفس، اثرى است به زبان عربى، در عرفان عملى و اخلاق، از سيد على بن طاووس حسينى که به همراه «كشف الريبة» شهيد ثانى و «محاسبة النفس» ابراهيم بن على كفعمى در يك مجلد منتشر شده و علامه طباطبايى نيز، مقدمه‌اى بر آن نگاشته است. با توجه به این که درباره كشف الريبة شهيد ثانى و محاسبة النفس ابراهيم بن على كفعمى در مقاله‌هایی جداگانه پرداخته شده است، در اینجا فقط به محاسبة النفس اثر سيد على بن طاووس حسينى پرداخته می‌شود.
ساختار
كتاب، داراى يك مقدمه و 5 باب است و برخى از ابواب آن مشتمل بر چند فصل است.
گزارش محتوا
باب اول، مشتمل بر آياتى از قرآن كريم است كه مقتضى لزوم همت نهادن به خودنگه‌دارى از گناهان و تطهير نامه عمل مى‌باشد.
باب دوم، شامل رواياتى است كه ارزش محاسبه نفس در شب و روز را براى محفوظ ماندن از خطرها بيان مى‌كند.
باب سوم، در بيان روزهاى معينى است كه يادآورى آنها و احتياط در امر محاسبه و مراقبه در آنها لازم است.
باب چهارم، درباره اوقات و مكان‌هاى قابل تعظيم و احترامى است كه در آنها بايد دقت بيشترى در حفظ نفس از بدى‌ها نمود.
باب پنجم، در بيان امورى است كه مكلف براى احتياط و يادآورى ارزش محاسبه به آنها احتياج دارد.
مرحوم سيد بن طاووس، مطالب كتاب خود را با آيه شريفه«و ان عليكم لحافظين كراما كاتبين يعلمون ما تفعلون» آغاز مى‌كند و با آيه كريمه«فبشّر عبادِ الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه أولئك الذين هديهم الله و أولئك هم أولوا الألباب» به پايان مى‌آورد.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در آخر كتاب ذكر شده است.
اين كتاب، بارها مورد تجديد چاپ قرار گرفته و به جهت موجز و مفيد بودن، بسيار مورد استقبال اهل معرفت واقع شده است.
نسخه استفاده شده در اين برنامه، از انتشارات مرتضوى است كه همراه با «كشف الريبة» شهيد ثانى و «محاسبة النفس» ابراهيم بن على كفعمى در يك مجلد منتشر شده و علامه طباطبايى نيز، مقدمه‌اى بر آن نگاشته است.