طب الأئمة (ترجمه موسوی)
| طب الأئمة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شبر، عبدالله (نويسنده) موسوی، فاطمه سادات (مترجم) |
| ناشر | فکر معاصر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-6745-86-2 |
| موضوع | پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 - پزشکی اسلامی - احادیث - گیاهان دارویی - احادیث - اسلام و پزشکی - احادیث - بهداشت - احادیث - احادیث شیعه - قرن 13ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ش2 ط2041 128/3 R |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طب الائمه(ع) ، از آثار محدث، متکلم، مفسر و فقیه عراقی قرن سیزدهم هجری قمری، آیت‌الله سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شُبَّر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، با ترجمه فارسی به قلم مترجم معاصر، فاطمه‌سادات موسوی (متولد 1360ش) است که مجموعه‌ای از احادیث طبی اهل‌بیت(ع) را از متون حدیثی شیعه از جمله بحار الأنوار، کافی، الخصال و من‌لايحضره‌الفقيه گرد آورده و بدون هیچ توضیح و تحلیل و تفسیری عرضه کرده است. در این کتاب، احادیث فراوانی درباره انواع بیماریها و درمان آن، فواید میوه‌ها، لبنیات و سایر خوراکیها و کیفیت تغذیه صحیح نقل شده است.
درباره ترجمه
- ازآنجاکه متن اصلی کتاب حاضر قبلاً به نام طب الأئمة عليهم‌السلام (شبر) معرفی شده است، در اینجا توضیحاتی درباره این ترجمه و برخی از مطالب ناگفته بیان می‌شود.
- متأسفانه فاطمه‌سادات موسوی، مقدمه‌ای ننوشته و هیچ توضیحی درباره انگیزه، اهداف و چگونگی ترجمه حاضر ارائه نکرده است.
- در اثر حاضر فقط ترجمه فارسی آمده و مترجم، متن اصلی روایات را ذکر نکرده است، جز در برخی احادیث که بخشی از متن عربی روایت یا دعا را ذکر کرده است[۱] و شگفت‌آور است که مترجم در این موارد، متن عربی را بدون ترجمه فارسی رها کرده است!
افزوده‌های مترجم
- فاطمه‌سادات موسوی، شخصیت و کارنامه علمی - اجتماعی آیت‌الله سید عبدالله شبر را با اختصار معرفی کرده است[۲].
- مترجم همچنین در پاورقی‌ها برخی از توضیحات (لغوی، روایی و...) را افزوده و مطالب خودش را از توضیحات نویسنده، با اضافه کردن کلمه (مترجم) در پایان آن، مشخص کرده است[۳].
مقایسه ترجمه
- متن: «عن أبي‌عبدالله(ع) قال: قال موسی: يا رب من أين الداء؟ قال: مني. قال: فالشفاء؟ قال: مني. قال: فما يصنع عبادك بالمعالج؟ قال: يطيب بأنفسهم؛ فيومئذ سمي المعالج الطبيب»[۴].
.
- ترجمه: امام صادق(ع) می‌فرماید: «حضرت موسی(ع) عرض کرد: پروردگارا! بیماری از کجاست؟ خداوند فرمود: از من. حضرت موسی(ع) عرض کرد: شفا چطور؟ فرمود: از جانب من است. او گفت: پس بندگانت را با معالج چه کار؟! خداوند فرمود: خودشان را دل‌خوش می‌کنند (یطیب بأنفسهم)؛ در این هنگام بود که معالج، طبیب نامیده شد»[۵].
- نقد: ترجمه صحیح:... معالج، آنان را دل‌خوش و امیدوار می‌کند.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- شبّر، السيد عبدالله، «طب الأئمة عليهم‌السلام»، الإرشاد، بیروت، 1428ق.