سایهنویسی و اخلاق اصالت
| سایهنویسی و اخلاق اصالت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سی.نپ، جان (نویسنده)
ام. هولبرت، آزالیا (نویسنده) شاهقاسمی، احسان (مترجم) |
| ناشر | جهاد دانشگاهی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1398 |
| چاپ | يکم |
| شابک | 8ـ165ـ460ـ600ـ978 |
| موضوع | جنبه های اخلاقی سایه نویسی,اصالت (فلسفه) |
| کد کنگره | PN ۱۷۱/س۲ن۲ |
سایهنویسی و اخلاق اصالت تألیف جان سی.نپ، آزالیا ام. هولبرت، ترجمه احسان شاهقاسمی، فصلهای این کتاب پیمایشی گسترده از موضوع چندوجهی سایهنویسی ارائه داده و نشان میدهند که سایهنویسان چگونه در بسیاری از لایههای زندگی عمومی و خصوصی نفوذ کردهاند.
ساختار
کتاب در نه فصل تدوین شده است.
گزارش کتاب
در نگاه اول، تعریف سایهنویسی به نظر بسیار سرراست است. در حالت عام، این واژه به آن معناست که فردی (نویسنده) متونی را برای فردی دیگر (مشتری) مینویسد که آن فرد دوم به عنوان مؤلف متن شناخته میشود. در این قرارداد، هر دو طرف بر پنهان بودن نقش نویسنده در برابر مخاطبان توافق دارند که همین موضوع به اصطلاح «سایه» معنا میدهد. این تعریف بسیار سودمند و کامل است. با این حال، زمانی که به فرایند تولید تقریباً تمامی محصولات نوشتاری توجه میکنیم، میبینیم امر تألیف بسیار پیچیدهتر از آن است که در نگاه اول به نظر میآید. بدون توجه به اینکه حقیقتاً چه کسی واژههای یک سخنرانی یا هر اثر توشتاری دیگری را کنار هم قرار میدهد، باید توجه داشت که محصول نهایی تقریباً همیشه منعکسکنندۀ اندیشهها و زبانهای مختلفی است که از منابع گوناگون گرد هم آمدهاند.
سایهنویسان حرفهای از منابع متعددی بهره میبرند که گاهی خود مشتریان نیز بخشی از این منابع هستند. گاهی اوقات از نویسنده درخواست میشود که اندیشهها و واژههای مشتریان را خود به تنهایی خلق کند و گاهی وظیفۀ آنها تنها این است که به مشتریان کمک کنند تا زبانی بهتر برای سخن گفتن دربارۀ تفکرات خویش بیابند. اغلب، نقش مشتریان در این فرایند جایی میان این دوست. این موضوع تشخیص اینکه یک اثر سایهنویسی شده است یا خیر را کمی پیچیده میسازد.
سایهنویسی به هیچ عنوان پدیدهای جدید نیست؛ با این حال تنها در اوایل سدۀ بیستم بود که به عنوان حرفهای مشخص شناخته شد و بعدها پشت سر رشتۀ جدید روابط عمومی توسعه یافت. با گذشت تنها چند دهه، پستهای شغلی جدیدی مثل نویسندۀ متون سخنرانی، در سازمانها و مراکز مشاورۀ بزرگ ایجاد شد. تبدیل شدن این پدیده به شغلی حرفهای سرانجام به ایجاد اتحادیهها، مرامنامهها، نشریات و دیگر متعلقات یک حرفۀ مستقل منجر شد.
سایهنویسان حتی ممکن است در حوزههای دیگری غیر از مسئلۀ نوشتار نیز حضور داشته باشند. تاکاشی نیگاکی، آهنگساز ژاپنی، 18 سال برای مامورو ساموراگوچی، «بتهوون مدرن» ژاپن، سایهنویسی میکرد و موسیقیهای او را مینوشت. حتی ولفگانگ آمادئوس موتزارت نیز از اینکه برای نجیبزادگانی که دلشان میخواست به عنوان آهنگساز شناخته شوند موسیقی بنویسد ابایی نداشت. گرچه این مثالهای رایج نبوده و هدف اصلی این نوشتار نیز نیستند، نمونههای از این دست ثابت میکنند که تقریباً هرگونه فعالیت خلاقانهای ممکن است سایهنویسی شده باشد.
فصلهای این کتاب پیمایشی گسترده از این موضوع چندوجهی ارائه داده و نشان میدهند که سایهنویسان چگونه در بسیاری از لایههای زندگی عمومی و خصوصی نفوذ کردهاند. توجه اصلی به سؤالاتی است در باب اخلاق و مسائل عمیقتر اصالت شخصی دوخته شده است. این توجه از آن روست که ارتباطات سایهنویسیشده بیتردید درک و برداشت دیگران از تواناییها، ارزشها و باورهای مشتری اثر را شکل میدهند. این آثار حتی ممکن است برداشت شخصی از خود را نیز متحول سازد. بنابراین تمرکز اصلی این مطالعه روی مفهومی است که چارلز تیلور فیلسوف آن را «اخلاق اصالت» مینامد. فصل یک به معرفی این اندیشه و چارچوب اخلاقی مورد استفاده در فصول بعدی میپردازد. فصل دوم تاریخچۀ سایهنویسی را از اولین سایهنویسان شناخته شده تا متخصصان ارتباطات امروزی را کنکاش میکند. فصول بعدی سایهنویسی را در زمینههای گوناگون، از ارتباطات سیاسی و سازمانی تا نشریات دانشگاهی و پزشکی و زمینههای حقوقی تحلیل میکنند. همچنین زمینههای دیگری مثل ارتباطات مذهبی و شخصی که سایهنویسی در آنها نیز رایج است، در این کتاب بررسی شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات