العرش و ما روي فيه
| العرش و ما روي فيه | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن ابیشیبه، محمد بن عثمان (نويسنده) حمود، محمد بن حمد (محقق) |
| ناشر | پرینت تودی |
| مکان نشر | کویت - کویت |
| سال نشر | 1406ق - 1986م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | خدا - صفات - عرش - کلام اهل سنت - قرن3ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4ع2الف 218 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب العرش و ما روي فيه، مجموعهای است از روایاتی که از طریق محمد بن عثمان بن ابیشیبه عبسی (متوفی 297ق)، درباره عرش الهی و استقرار خداوند بر آن، روایت شده است.
این کتاب، چنانکه در مقدمه بدان اشاره شده، برای پاسخ به جهیمه نوشته شده است. آنان گمان دارند که خدا در همه جا هست و بودن او را بالای عرش انکار کرده و پنداشتهاند معنای آن تشبیه خدا به خلقش است[۱].
کتاب با مقدمهای از محقق آغاز شده است که در آن، ضمن اشاره به موضوع کتاب، انکار جهمیه و نظر ایشان درباره عرش، مورد بررسی قرار گرفته و پس از اشاره به تألیفاتی که در موضوع عرش نوشته شده، شرح حال مختصری از نویسنده در اختیار خواننده قرار گرفته و در پایان، از نسخه خطی کتاب، توثیق نسبت آن به مؤلف و روش تحقیق در آن، سخن به میان آمده است[۲].
ابن ابیشیبه در این کتاب، مجموعا 90 روایت را درباره استقرار خداوند بر عرش، از شیوخ و اساتید خود، نقل کرده است. وی سلسله سند هریک از روایات را از اساتید خود تا صحابی و پیامبر(ص)، بهصورت کامل ذکر کرده است. نخستین روایت کتاب، روایتی است که ابن ابیشیبه با سند خود از پیامبر(ص) نقل میکند که فرمودند: «كان الله و لا شيء غيره و كان عرشه علی الماء و كتب في الذكر كل شيء هو كائن ثم خلق السماوات...» [۳]. ترجمه: خدا بود و هیچ چیزی جز او نبود و عرش او بر آب بود و هرآنچه را که قرار بود باشد در ذکر نوشت، سپس آسمانها را آفرید...
توجه: در آخر نسخه خطیای که محقق آن را مبنای کار خود قرار داده، سماعاتی مربوط به برخی از علما، همچون: احمد بن تیمیه، ابوالحجاج مزی و قاسم بن محمد برزالی، وجود داشته که عینا در آخر کتاب به چاپ رسیده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.