الخطبة القاصعة

    از ویکی‌نور
    الخطبة القاصعة
    الخطبة القاصعة
    پدیدآورانامام علی علیه‌السلام (نويسنده)

    راشدی نیا، اکبر (محقق) مهدوی دامغانی، احمد (مقدمه‌نويس)

    صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق (خطاط)
    عنوان‌های دیگرمنسوب به امیر المومنین علی بن ابی‌طالب «علیه‌السلام» ** نسخه‌ای نو یافته از میراث کهن حدیثی شیعه
    ناشرمرکز پژوهشی ميراث مکتوب
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1397ش
    چاپ1
    موضوععلی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌‎ها - شیطان - غرور و تکبر - جنبه‌های مذهبی - اسلام - حرص و آز - جنبه‌‎های مذهبی - اسلام
    زبانعربی - فارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    2ر 38/01 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الخطبة القاصعة نسخه‌ای، نویافته از میراث کهن حدیثی شیعه، منسوب به امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) که با تحقیق و تصحیح اکبر راشدی‌نیا و پیشگفتار احمد مهدوی دامغانی، منتشر شده است.

    اهمیت اين خطبه ازآن‌جهت است که ما را با بخشی از ميراث مفقود شده حديثی شيعه که حداقل تا قرن هفتم در دست بخش قابل‌توجهی از محدثان شيعی از جمله ثقةالاسلام کلینی، شیخ صدوق، طبرسی و ابن طاووس قرار داشت، آگاه می‌سازد[۱].

    محتوای خطبه را می‌توان به چهار بخش تقسیم کرد:

    بخش اول اخلاقیات: محور اصلی مطالب، عبارت است از:

    1. اشاره به اختلاف مردم در مورد جانشین پیامبر(ص) و تشبیه اختلاف آنها به اختلاف یهود در مورد جانشینی هارون(ع) از موسی(ع).
    2. حمد و تسبيح حق‌تعالی و بيان صفات او و تنزيه او از اتصاف به کيف و اين و حيث.
    3. اشاره به دشمنی ابليس با بنی‌آدم و بر حذر کردن شيعيان از فتنه‌های او.
    4. توصيف تواضع و فروتنی به‌عنوان صفت بارز شيعيان و محبان اميرالمؤمنين(ع).
    5. معرفی استکبار به‌عنوان عامل اصلی انحراف ملت‌ها و اقوام گذشته.
    6. معرفی انبيا(ع) به‌عنوان متواضع‌ترين انسان‌ها در عين اينکه اشرف خلق خدايند.

    بخش دوم: مناقب اميرالمؤمنين(ع): محور اصلی مباحث را می‌توان در موضوعات ذيل خلاصه کرد:

    1. تنها اميرالمؤمنين(ع) حامی و همراه واقعی پيامبر(ص) بود و هيچ يک از عرب در آغاز بعثت به پيامبر(ص) و منزلت او باور نداشتند.
    2. اشاره به جان‌فشانی‌هايش در جنگ‌ها و غزواتی که همراه پيامبر(ص) بوده و اينکه در هيچ حالی پيامبر(ص) را تنها نگذاشته است.
    3. اشاره به سخنان پيامبر(ص) در مورد خودش که فرموده‌اند: هر کس از من جدا شود از خداوند جدا شده و هرکس از علی جدا شود از من جدا شده است هر کس مرا نافرمانی کند به تحقیق خدا را نافرمانی کرده و هر کس علی(ع) را نافرمانی کند مرا نافرمانی کرده است علی(ع) وزیر و خلیفه من در میان اهل من است.

    بخش سوم: ملاحم و فتن: اشاره به حوادث و مصائبی که بعد از شهادتش دامن‌گیر مسلمانان و به‌خصوص اهل‌بیت(ع) خواهد شد.

    بخش چهارم: مهدويت: از ظهور مهدی موعود(عج) و آنچه با ظهور آن حضرت به وقوع خواهد پيوست سخن گفته شده است[۲].

    پانویس

    1. مقدمه مصحح، صفحه بیست و هفت- بیست و هشت
    2. همان، صفحه سی وشش-چهل ویک

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها