الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
ميرزا حبيب‌الله رشتى (1234-1312ق)، فقیه، مجتهد، از علماى بزرگ قرن 13 و اوايل قرن 14 هجرى، از شاگردان مرحوم صاحب جواهر و شیخ اعظم انصاری، از مهمترین آثارش بدائع الأفکار
میرزا حبیب‌الله سال ۱۲۳۴ق در املش چشم به جهان گشود.
ميرزا حبيب‌الله دروس مقدماتى را در رشت آموخت و بعد از اتمام مقدمات به قزوين رفته و از محضر شیخ عبدالکریم ایروانی قزوينى استفاده كرد.
شیخ حبیب‌الله مجتهد املشی در سال ۱۲۶۳ق وارد نجف شد و در درس خارج فقه صاحب جواهر شركت نمود و و از آن فقیه نامور نیز اجازه‌ی اجتهاد دریافت کرد،
بعد از وفات صاحب جواهر از محضر شيخ اعظم انصارى استفاده كرده و در درس خارج فقه و اصول ايشان شركت مى‌كرد.
يشان پس از وفات شيخ اعظم - در سال 1281 هجرى - حدود سى سال جانشين او در تدريس و تعليم گرديد.
در درس ميرزاى رشتى بيش از سيصد نفر از فضلاء و علماء شركت كرده و از محضرش استفاده می‌كردند و در بين آنان بيش از يكصد نفر از علماء درجۀ يك، كه بعضى به مرجعيت رسيده بودند نيز، حضور داشتند.
در زمان ميرزا حبيب‌الله كسى بهتر از او تدريس نمى‌كرد. او فقيه محقق، مدقق، عابد، زاهد و اصولى بود و مراتب علمى او نزد بزرگان عصرش مسلم بود.
ميرزا حبيب‌الله رشتى، آن عالم بزرگ، پس از عمرى سراسر تلاش و اخلاص و انجام وظيفه، در سال 1312 هجرى قمرى از اين جهان خاکى پر كشيد و به ديار باقى شتافت.