الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
ابراهیم حاج‌امینی نجف‌آبادی (1304-1399ش)، مجتهد، نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری، نائب رئیس وقت مجلس خبرگان، رياست دبيرخانه مجلس خبرگان، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام،، عضويت در جامعه مدرسين حوزه علميه قم، امام جمعه قم، و از شاگردان آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله مرعشی نجفی، امام خمینی و علامه طباطبایی
آیت‌الله امینی، سه دورۀ هشت‌ساله، نمایندۀ مردم استان چهارمحال و بختیاری در مجلس خبرگان رهبری بودند و در مقام نائب‌رئیسی این مجلس انجام وظیفه کردند. عضویت در هیئت امنای دانشگاه امام صادق(ع)، هیئت امنای مجمع جهانی علوم اسلامی طلاّب غیر ایرانی، هیئت علمی و برنامه‌ریزی مجمع جهانی علوم اسلامی، جامعۀ مدرّسین حوزۀ علمیۀ قم و مجمع تشخیص مصلحت نظام، برخی از مسئولیت‌های دیگر معظم له در سال‌های پس از انقلاب بود. در همۀ این مسئولیت‌ها، آیت‌الله امینی مشی و منش طلبگی و اعتدالی خویش را از کف نداد. خود می‌نویسد: «در طول فعّالیت‌های سیاسی، اجتماعی، چه در جامعۀ مدرّسین یا غیر آن، همواره فردی آزاد و معتدل بوده‌ام و سعی کرده‌ام از مرز حق تجاوز نکنم، از افراط و تفریط‌ها و گروه‌گرایی‌ها و جناح‌بازی‌ها خودداری کرده‌ام. در تعریف و تمجید یا انتقاد از شخصیت‌های روحانی و سیاسی نیز سعی کرده‌ام از مرز حق تجاوز نکنم.»
آیت‌الله امینی، در اردیبهشت 1371 از سوی آیت‌الله خامنه‌ای ـ مدّظلّه‌العالی ـ به امامت جمعه شهر قم منصوب شد و همراه آیت‌الله مشکینی و آیت‌الله جوادی آملی، نماز جمعۀ قم را اقامه می‌کرد.
سرانجام آیت‌الله امینی پس از یک دوره بیماری در روز 5 اردیبهشت 1399ش برابر با 30 شعبان 1441ق در شهر قم دار فانی را وداع گفتند.