قدیری، محمدحسن
| نام | قدیری، محمدحسن |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | علی قدیری |
| متولد | 1317 ش یا 1938 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1387 ش یا 1429 ق یا 2008 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | المباحث فی علم الاصول |
| کد مؤلف | AUTHORCODE4459AUTHORCODE |
آيةالله محمدحسن قديرى(ره) از شاگردان برجسته و از نزدیک ان حضرت امام خمينى(ره) بودند كه عمر شريف خويش را در راه خدمت به اسلام و انقلاب اسلامى گذراندند.
وى در سوم خرداد 1317ش در خانواده‌اى روحانى در اصفهان چشم به جهان مى‌گشايند وتا سن هفت سالگى در شهر اصفهان سكونت داشته و پس از آن به همراه خانواده به قم و پس از مدت كوتاهى به نجف اشرف نقل مكان مى‌نمايند و در مكتب‌خانه مشغول تحصيل مى‌شوند و تا حد قرائت قرآن و نهج‌البلاغه را در مكتب‌خانه فرامى‌گيرند.
حدود ده سالگى با مرحوم پدرشان آيةالله على قديرى(ره) به قم مراجعت نموده و در اين شهر نيز به تحصيلات ابتدائى در مكتب و مدرسه پرداخته و پس از يكسال به اصفهان باز مى‌گردند.
با استعداد فراوان و هوش سرشار خويش در اصفهان تحصيلات جديد را تا حد ديپلم رياضى ادامه داده و در كنار آن دروس حوزوى را نيز نزد پدر و شاگردان ايشان مى‌آموزند، به‌طورى‌كه وقتى به حد ديپلم رياضى مى‌رسند در كنار آن مغنى و حاشيه را به اتمام مى‌رسانند.
سيوطى و مغنى را نزد بعضى فضلاى اصفهان و حاشيه و پس از آن معالم را نزد پدر بزرگوار و مختصر و قسمتى از مطول را خدمت بعضى فضلاء فرا مى‌گيرند.
در سال 1337ش براى ادامه تحصيل به نجف مى‌روند و در آنجا از محضر اساتيد بزرگى بهره مى‌برند.
حدود بيست سال در نجف از ايشان شخصيت ممتازى مى‌سازد كه بزرگانى همچون امام خمينى(ره) به امر شهادت داده‌اند.
خود ايشان دراين‌باره چنين مى‌فرمايند: «لمعه و قوانين را نزد مدرسين آنوقت نجف و قسمتى از قوانين كه خوانده نمى‌شد را نزد مدرس خصوصى از جمله مرحوم شهيد مدنى(ره) خوانده‌ام.
رسائل و مكاسب را نزد حضرت آيةالله سيد مرتضى خلخالى و مرحوم آيةالله آقا شيخ صدرا بادكوبى و مرحوم آيةالله آقا سيد محمدباقرمحلاتى و دو جلد كفاية را خدمت آيةالله سيد مرتضى خلخالى و مرحوم آيةالله آقا شيخ صدرا بادكوبى خوانده‌ام، تفسير را در خدمت مرحوم شهيد مدنى(ره) و فلسفه در حد منظومه و قسمتى اسفار را خدمت اساتيدى مثل مرحوم آقا شيخ صدرا خوانده‌ام و سپس به درس خارج آقايان علماى نجف شركت نمودم.
يك دوره‌ونيم اصول از آيةالله خوئى و تقريباً نصف دوره از مرحوم آيةالله ميرزا باقر زنجانى و مقدارى از مرحوم آيةالله حلى و در فقه عمده طهارت و صلاة، را از آيةالله خوئى فراگرفتم و دروس ايشان را از سال 1340ش نوشته‌ام.
بسيارى از مباحث معاملات را نزد مرحوم آيةالله زنجانى و مرحوم آيةالله حكيم و درس خصوصى نزد مرحوم آيةالله فانى داشته‌ام و در مواقعى كه به قم مى‌آمدم درس مراجع قم و قبلاً درس مرحوم آيةالله داماد را هم ديده‌ام».
آنچه از عملكرد و بيانات اين فقيه وارسته محسوس و مشهود بود عشق و ارادت خالصانه به امام خمينى(ره) بود.
ايشان كه سالهاى زياد و متوالى درس مرحوم آيةالله العظمى خوئى(ره) و ديگر بزرگان را درك كرده بودند در اين ميان امام خمينى(ره) براى آن بزرگوار جاذبه فوق‌العاده‌اى داشته است.
حدود ده سال خارج فقه و اصول را در قم تدريس مى‌نمايند و اين امر را تا پايان عمر پربركت خويش ادامه مى‌دهند.
از سال 1350ش به دستور امام(ره) به عضويت هيئت استفتائات حضرت امام (ره) در مى‌آيند كه از آثار آن چند دوره مناسك حج امام(ره) و همچنين مختصر توضيح‌المسائل و منتخب توضيح‌المسائل و استفتائات حضرت امام (ره) را مى‌توان نام برد.
بعد از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى از طرف امام خمينى(ره) مأمور مى‌شوند تا با انتخاب عده‌اى مسئوليت بخش استفتائات را به‌عهده گيرند كه اين حضور و به تعبير خودشان خدمتگذارى در دفتر امام(ره) تا رحلت آن بزرگوار ادامه داشته است.
ايشان بعد از رحلت امام راحل عظيم الشأن در دفتر حضرت آيةالله اراكى(ره) مشغول فعاليت مى‌شوند. بعد از ايشان نيز در دفتر مقام معظم رهبرى و نيز مدتى در دفتر آيةالله بهجت(ره) در همان بخش استفتائات به خدمت ادامه مى‌دهند.
آثار
- رسالة في الوضع و الإستعمال (اصول).
- البحث في رسالات عشر (فقه و اصول).
- البيع (تقريرات درس امام خمينى(ره)).
- اين اسلام است.
- حاشية على العروة الوثقى (فقه).
- التيمم (فقه).
- المباحث في علم الإصول.
- مناسك حج.
رحلت
آيةالله قديرى پس از سالها تلاش و مجاهدت خالصانه در راه خدا و تحمل رنجهاى بى‌شمار در راه اسلام و انقلاب بالاخره در 16 شوال 1429 مصادف با 25 مهرماه 1387 روح ملكوتى آن فقيه پرهيزگار به خدا پيوست.