الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
آيت‌الله عبدالحسين دستغيب (۱۲۹۲ ـ ۱۳۶۰ش)، معروف به شهید دستغیب، رئیس حوزه علمیهٔ فارس، نماینده ولی فقیه در استان فارس، امام جمعه شیراز و نمایندهٔ استان فارس در مجلس خبرگان قانون اساسی، سومین شهید محراب
در عاشوراى 1332ق در شيراز در ايام شهادت سالار شهيدان، امام حسين(ع) در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و به همين مناسبت نامش را «عبدالحسين» نهادند.
ايشان درس را از مكتب‌خانه شروع كرد و با فراگيرى قرآن و نصاب و خواندن چند كتاب منظوم منشور فارسى، دوره مكتب را پشت‌سر گذاشت. پس از آن شروع به تحصيل علوم اسلامى نمود و درس‌هاى ابتدايى حوزه علميه را نزد پدر خواند و از محبت‌هاى پدرانه و استادانه‌اش بهره برد. در سال 1342ق در حالى كه يازده ساله بود، پدر را از دست داد و در نوجوانى روح لطيفش سخت آزرده و از نعمت پدر محروم گشت.
پس از فوت پدر، تحصيلات را در مدرسه خان شيراز ادامه داد و از نورانيت و روحانيت مدرسه نيز بهره‌مند بود. او در حوزه شيراز، مدت‌ها به تحصيل پرداخت و نزد اساتيدى همچون شيخ اسماعيل، ملااحمد دارابى، و آيت‌الله ملا على‌اكبر ارسنجانى دوره مقدماتى و سطح را به پايان رساند. پايان يافتن دروس سطح حوزه او همزمان با غائله كشف حجاب رضاخانى بود و دستغيب جوان در همان سنين (حدود 25 سالگى) به مبارزه با اين تهاجم بزرگ پرداخت. اما مأموران او را زير فشار قرار دادند و او نيز در سال 1314ش مجبور به حركت به سوى نجف شد. در نجف اشرف تحصيلات خود را ادامه داد و با تلاش پيگير در طول هفت سال به مقام شامخ اجتهاد نايل آمد.
از جمله اساتید او در حوزه علمیه نجف می توان به آیات عظامسيد ابوالحسن اصفهانى، آقا ضياء عراقى، آقا سيد باقر اصطهباناتى، شيخ محمدكاظم شيرازى اشاره کرد.
سر انجام این عالم بزرگ در تاريخ بيستم آذرماه 1360 مطابق با 14 صفر 1402 هنگامى كه عازم نماز جمعه بود، به دست منافقين به درجه رفيع شهادت نايل گرديد و به اجداد طاهرينش پيوست.