صفوی، کورش

کورش صفوی (۱۳۳۵-۱۴۰۲ش) زبان‌شناس، مترجم و استاد برجسته دانشگاه علامه طباطبائی بود. پژوهش‌های او عمدتاً در حوزه‌های معناشناسی، نشانه‌شناسی، رابطه زبان‌شناسی و ادبیات و تاریخ زبان‌شناسی متمرکز بود. وی با ترجمه آثاری مانند «دوره زبان‌شناسی عمومی» فردینان دو سوسور و تألیف کتاب‌های درسی مؤثری مانند «درآمدی بر معنی‌شناسی»، نقش مهمی در توسعه و آموزش زبان‌شناسی در ایران ایفا کرد.

کورش صفوی
NUR00۹۸۷.jpg
نام کاملکورش صفوی
نام پدراحمد عمادالدین صفوی
ولادت۶ تیر ۱۳۳۵
محل تولدتهران، ایران
محل زندگیتهران، قبرس شمالی
رحلت۲۰ مرداد ۱۴۰۲
مدفننیکوزیا (قبرس شمالی)
طول عمر۶۷ سال
همسرسوسن همایون
پیشهزبان‌شناس، مترجم، استاد دانشگاه
اطلاعات علمی
درجه علمیاستاد
دانشگاهدانشگاه علامه طباطبائی، دانشگاه تهران
علایق پژوهشیمعناشناسی، نشانه‌شناسی، رابطه زبان‌شناسی و ادبیات، تاریخ زبان‌شناسی
اساتید
برخی آثار

ولادت

کورش صفوی در ۶ تیر ماه ۱۳۳۵ در تهران متولد شد. پدرش، احمد عمادالدین صفوی، رئیس دانشکده حقوق دانشگاه تهران بود. او از بازماندگان خاندان صفویه به شمار می‌آمد. در دوماهگی به همراه خانواده به دلیل مأموریت پدر به سوئیس رفت و تحصیلات ابتدایی خود را در آلمان و اتریش گذراند.[۱]

تحصیلات

صفوی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آلمان و اتریش به پایان برد و در سال ۱۳۴۹ به ایران بازگشت. به دلیل عدم پذیرش دیپلم خارجی در ایران، مجدداً دوره دبیرستان را در ایران گذراند و دیپلم ریاضی گرفت. سپس وارد رشته زبان و ادبیات آلمانی دانشگاه تهران شد و پس از یک سال به مدرسه عالی ترجمه منتقل شد و در سال ۱۳۵۴ موفق به دریافت مدرک کارشناسی زبان آلمانی شد. در همان سال برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و در دانشگاه دولتی اوهایو و مؤسسه فناوری ماساچوست (ام‌آی‌تی) به تحصیل زبان‌شناسی پرداخت، اما به دلیل بیماری پدر به ایران بازگشت. وی در سال ۱۳۵۶ وارد دوره کارشناسی ارشد زبان‌شناسی دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۸ فارغ‌التحصیل شد. سرانجام در سال ۱۳۷۲ دکتری زبان‌شناسی خود را از دانشگاه تهران با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان «اسباب ایجاد نظم در ادب فارسی» به راهنمایی علی‌محمد حق‌شناس دریافت کرد.[۲][۳]

فعالیت‌ها

صفوی از سال ۱۳۵۶ به صورت حق‌التدریسی در دانشکده علوم و ارتباطات (بعدها دانشگاه علامه طباطبائی) فعالیت خود را آغاز کرد و به تدریج به عضویت هیئت علمی این دانشگاه درآمد.[۴] [۵] او سال‌ها در گروه زبان‌شناسی دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبائی تدریس کرد و مدیریت گروه و نیز مسئولیت بخش زبان‌شناسی انتشارات علمی را بر عهده داشت. [۶] وی در ایجاد پیوند میان زبان‌شناسی و ادبیات فارسی و ترویج مطالعات معناشناسی و نشانه‌شناسی در ایران پیشگام بود. صفوی به عنوان نایب‌رئیس انجمن زبان‌شناسی ایران نیز فعالیت داشت و در برگزاری گردهمایی‌های علمی این انجمن نقش مؤثری ایفا کرد. سبک تدریس ساده، روان و همراه با طنز او، همراه با تألیف کتاب‌های درسی روشن و قابل فهم، باعث جذب بسیاری از دانشجویان به رشته زبان‌شناسی شد.[۷]

وفات

کورش صفوی سرانجام در ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۲ در سن ۶۷ سالگی در قبرس شمالی درگذشت و در شهر نیکوزیا به خاک سپرده شد.[۸]

آثار

  • درآمدی بر معنی‌شناسی
  • از زبان‌شناسی به ادبیات (جلد اول: نظم؛ جلد دوم: شعر)
  • گفتارهایی در زبان‌شناسی
  • معنی‌شناسی کاربردی
  • فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی
  • آشنایی با تاریخ زبان‌شناسی
  • واژه‌نامه زبان‌شناسی
  • هفت گفتار درباره ترجمه
  • منطق در زبان‌شناسی
  • سرگردان در فلسفه ادبیات

ترجمه‌ها

  • دوره زبان‌شناسی عمومی (فردینان دو سوسور)
  • زبان و ذهن (نوام چامسکی)
  • نگاهی تازه به معنی‌شناسی (اف.آر. پالمر)
  • دنیای سوفی (یوستین گوردر)
  • بوطیقای ساختگرا (جاناتان کالر)
  • درآمدی تازه بر فلسفه زبان (ویلیام لایکن)

پانويس

منابع مقاله

وابسته‌ها