إرشاد المستبصر في الإستخارات

    از ویکی‌نور
    إرشاد المستبصر في الإستخارات
    إرشاد المستبصر في الإستخارات
    پدیدآورانشبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق)
    سال نشر1428ق - 2007م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    إرشاد المستبصر في الاستخارات، از آثار محدث، متکلم، مفسر و فقیه شیعی عراقی قرن سیزدهم هجری قمری، سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى، مشهور به سید عبدالله شُبَّر (1188-1242ق)، راه رهایی از حیرت و دودلی در هنگام تصمیم‌گیری و فعالیت در امور گوناگون زندگی و چگونگی و انواع «استخاره» (لغوی و اصطلاحی) را از دیدگاه روایات اسلامی بیان می‌کند.

    درباره نسخه

    • ازآنجاکه پیش‌ازاین نسخه‌ای از کتاب حاضر با عنوان إرشاد المستبصر في الاستخارات معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه فعلی و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود:
    • نسخه پیشین را فقیه و کتاب‌شناس معاصر، رضا استادى (متولد 1316ش)، در 78 صفحه تصحیح کرده است و تاریخ نشر ندارد، ولی این نسخه با تحقیق پژوهشگر هم‌دوران، کریم عبدالرضا، در 125 صفحه در سال 1428ق، انتشار یافته است.

    هدف و روش

    • سید عبدالله شبّر، با بیان این نکته که عقل و نقل تأیید می‌کند که استخاره و خیرطلبی از خدای تعالی و واگذاردن امر به وی و توکل بر او، یکی از برترین طاعات و بزرگ‌ترین تقرب‌ها است، افزوده است: کتاب مفیدی در این موضوع نیافتم جز رساله فتح الغيب نوشته سید بن طاووس، ولی این رساله نیز جامع همه اخبار نیست و برخی مطالب هم دارد که نیازی به آن نیست. اثر حاضر شامل همه مطالب آن رساله و همچنین سایر اخبار و روایات از امامان اطهار(ع) می‌شود و نظم مطلوبی دارد و توضیحات لازم در آن بیان شده است[۱].

    ساختار و محتوا

    • این اثر، از 8 باب به‌ترتیب ذیل تشکیل شده است:
    1. استخاره به معنای دعای طلب خیر؛
    2. استخاره با دعا کردن؛
    3. از خدا خیر طلبیدن با مشورت کردن با خدای متعال؛
    4. استخاره کردن با قرآن و حکم فال نیک زدن به قرآن؛
    5. کیفیت استخاره با تسبیح؛
    6. استخاره با رقعه (کاغذ)؛
    7. چگونگی استخاره با رقعه؛
    8. استخاره با بنادق (کاغذهایی سربسته دارای نوشته).
    • نویسنده در کتاب حاضر به 124 روایت استناد کرده است[۲].

    نمونه مباحث

    • نویسنده، 62 روایت را درباره «استخاره» به معنای «دعا کردن و از خدا خیر خواستن» می‌آورد ‌و چگونگی ‌انجام این دعا‌ را آموزش‌می‌دهد[۳].
    • سیره جاری این است که نایب گرفتن برای استخاره کردن، جایز است؛ زیرا برآوردن حاجات مؤمنان ثواب فراوانی دارد و یکی از حاجات آنان، از بین بردن تردید با استخاره است...[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ‌نویسنده، ص19-20
    2. ر.ک: متن کتاب، ص112
    3. ر.ک: همان، ص22-57
    4. ر.ک: همان، ص113-114

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها