صفوت، احمد زکی
احمد زکی صفوت (1872 - 1960م)، محقق، سخنور و مورخ مصری، و محقق شریعت، ادبیات و تاریخ اسلام. از آثار وی می‌توان «صفوة المنشآت» را نام برد که مجموعه‌ای است از انشاء در دو جزء.
| نام | |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1872م |
| محل تولد | دمیاط مصر |
| رحلت | 1960م |
| اساتید | |
| برخی آثار | أنساب الخيل في الجاهلية و الإسلام و أخبارها |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00628AUTHORCODE |
ولادت
احمد زکی صفوت در سال 1872م/1289ق در دمیاط مصر متولد شد.
تحصیلات
وی در سال 1914م. از مدرسه دارالعلوم فارغ‌التحصیل شد. صفوت در تعدادی از مدارس به تدریس پرداخت از جمله: مدرسه متوسطه امیر فاروق و سپس مدرسه دارالعلوم (1929م) که به دانشکده تبدیل شد و به دانشگاه فؤاد اول (دانشگاه قاهره) پیوست. او در 1947م. در این دانشگاه به درجه استادیار و سپس در 1950م. به استادی ارتقا یافت. وی همچنین در 1952م. به‌عنوان معاون دانشکده دارالعلوم انتخاب شد و تا زمان بازنشستگی در کار خود باقی ماند.
قلم و شعر او
او معلم و شاعری بود که در موارد مختلف و در بسیاری از اغراض معمول زمانش مانند ستایش، تبریک و توصیف، می‌سرود. از وی سه قصیده موجود است که بهترینش شعر «الضیف الثقیل» به معنی «مهمان سنگین» است که از اشعار تعلیمی طنز مبتنی بر روایت است. در این شعر تصویری از موشی در حال حمل کردن یک میهمان سنگین، را ارائه می‌دهد. روح کنایه و انتقاد بر این قصیده غالب است. احمد زکی صفوت، در تمام این قصیده به عروض خلیلی و قافیه واحد پایبند است و میان جزالت مفردات و شوخ‌طبعی معنی جمع می‌کند. او در این شعر از تضمین بهره می‌گیرد.
وفات
ایشان در سال 1927م/1345ق در قاهره درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
آثار
- صفوة المنشآت؛
- الطرائف؛
- و العلوم و المعارف في العصر العباسي؛
- الكامل في النحو و الصرف؛
- تاريخ الجدل و المناظرات؛
- تاريخ الخطابة في الجاهلية و الإسلام؛
- ترجمة علي بن أبي طالب؛
- جمهرة خطب العرب؛
- علم المعاني؛
- جمهرة رسائل العرب؛
- علم البيان؛
- شرح و تحقيق جلد دوازدهم كتاب الأغاني اصفهاني؛
- رسالة في تاريخ الموشحات و الأزجال و سائر الفنون؛
- الشعر في العصر الأموي[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه ویکی پدیای عربی
منابع مقاله