سعیدی، احمد
نام | سعیدی، احمد |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1346ش |
محل تولد | بسطام |
رحلت | |
اساتید | فاضل هرندى |
برخی آثار | اوصاف المهدی(عج) |
کد مؤلف | AUTHORCODE05468AUTHORCODE |
احمد سعیدى (متولد 1346-بسطام شاهرود)، نویسنده، محقق در حوزه مهدویت، جانباز هشت سال دفاع مقدس
ولادت
در شهر تاریخى بسطام که اکنون از توابع شهرستان شاهرود محسوب مىشود، زاده شد، تاریخ تولد شناسنامهای ایشان اول خرداد سال 1346ش است لکن مادر نویسنده بیستوسوم ماه مبارک رمضان آن سال را تاریخ تولد ایشان میداند.
تحصیلات
دورههاى دبستان و راهنمایى و دبیرستان را در شهر بسطام در جوار بارگاه امامزاده محمد فرزند امام جعفر صادق(ع) گذراند. در ابتداى دوره دبیرستان علاقمند به حوزه و روحانیت شد و با دو سه نفر از دوستان به حوزه علمیه شاهرود مراجعه کرد ولى به فرمایش پدرش عمل نمود که گفته بود، فعلاً مدرک دیپلم را اخذ کن و سپس به حوزه برو، به دبیرستان برگشت. لکن همزمان و بهطور پراکنده در مدرسه علمیه شاهرخیه بسطام که بسیار باقدمت است در خدمت حضرت حجتالاسلام و المسلمین مرحوم حاج شیخ عبدالرسول حسنى و چند نفر از دوستان طلبه به فراگیرى جامع المقدمات مشغول شد و یکى دو تابستان را هم در حجره آن مدرسه ساکن بود.
همزمان با دوره دبیرستان، مسئله مهم تجاوز صدام به انقلاب اسلامى و دفاع مقدس پیش آمد که طبق وظیفه دینى و ملى خود و براى دفاع از اسلام و انقلاب و میهن اسلامى، به فرمان امام خمینى عزیز، طى چهار مرحله توفیق حضور در جبهه را داشت و بهترین دوره عمر را و شیرینترین لحظههاى زندگى را در جبهههای نبرد سپری کرد؛ تا آنگاه که بعد از عملیات بدر و در جاده خندق از جزایر مجنون، جانباز شد. با ادامه تحصیل و اخذ دیپلم، دوباره هواى حوزه و طلبگى را کرد. این بار به قم آمد، امتحان داده و پذیرفته شد؛ ولى چون در امتحان کنکور هم شرکت کرده بود و در سهمیه جانبازان رتبه ده را آورده بود، به فرموده پدر و مادر در سال 1366ش به دانشگاه شیراز در رشته حقوق قضایى رفت، ؛ البته در دانشگاه امام صادق(ع) تهران هم قبول شده بود که یک ماه هم در آنجا مشغول تحصیل بود. به هر حال در دانشگاه شیراز و در کنار دروس آنجا با یکى از دوستان طلبه به نام جناب آقاى رستگار که در حوزه شیراز و دانشجو هم بود آشنا شد و مشغول کتاب سیوطى گردید. تا اینکه در سال 70، از شیراز مرخص شد. سرانجام در سال 71-70 و پس از اخذ مدرک لیسانس، به قم آمد و به آرزوى دیرینهاش رسید و رسماً طلبه حوزه علمیه قم شد و در مدرسهاى که اکثر طلاب آن جانباز بودند و به همت جناب حجتالاسلام دکتر ساریخانى و کمک بنیاد جانبازان و همکارى حوزه تأسیس شده بود، مستقر شد. دروس مقدمات: دروس صرف و نحو و ادبیات عرب و منطق و لمعه و اصول را تقریباً هر سال دو پایه در مدرسه علمیه جانبازان در محضر اساتید بزرگوار گذراند.
دروس سطح مکاسب و رسائل و کفایه را نزد حضرات بزرگوار: استاد مرحوم فاضل هرندى، استاد نکونام، استاد خسروشاهى، استاد اعتمادى گذراند.
دروس خارج فقه و اصول خود را نیز از محضر آیات عظام استفاده نمود: در محضر حضرات آیات سبحانى، فاضل لنکرانى، تبریزى، جوادى آملى و وحید خراسانى. بیش از ده سال درس تفسیر حضرت آیتالله جوادى آملى، البته به طور پراکنده. دروس خارج حضرت حجتالاسلام و المسلمین دکتر احمد عابدى که از سال 1386 تا کنون ادامه دارد. درس خارج فقه (حج و مکاسب محرمه) آیتالله محمدى که از سال 1384 شرکت نمود.
همزمان با تحصیل و بهطور متفرقه، برخى از دروس صرف و نحو و ادبیات عرب و منطق و گاه لمعه را در مدرسه و منزل و حرم مطهر حضرت معصومه(س) تدریس نمود.
در کنار تحصیل و از حدود سال 1382 که توفیق خدمت در مسجد مقدس جمکران به صورت خادم افتخارى نصیب ایشان شد، در واحد پژوهش انتشارات مسجد مشغول خدمت به امام زمان(عج) مىباشد، در ویرایش و تصحیح و تحقیق متون دینى و اسلامى که جهت چاپ ارائه مىشود، همکارى مىکند. نتیجه فعالیتهاى شخصى ایشان، گردآورى، تألیف و چاپ کتابهایى است که فهرست آن ارائه شده است. بخشى از وقت خود را نیز در مؤسسه علمى پژوهشى تعالى که توسط دوستان روحانى جانباز و زیر نظر استاد دکتر عابدى تاسیس شده، در کنار طلاب جانباز مىباشد که در زمینه احیاى نسخ خطى فعالیت مىکند.»
آثار
- آثار و برکات دعا براى امام زمان(عج)؛
- از خدا چه بخواهیم؛
- اوصاف الرسول(ص) (اسامى و القاب)؛
- اوصاف المهدى(عج)؛
- اوصاف امیرالمؤمنین(ع)؛
- پیمان منتظران؛
- چرایى نماز و برخى از احکام؟؛
- چهل حدیث برگزیده پیامبر اعظم(ص)؛
- دستوراتى از قرآن: خدا از ما چه مى خواهد؟؛
- روزشمار تاریخ پیامبراعظم(ص)؛
- مهدى موعود در کلام پیامبر موعود(ص)؛
- نشانههایى از مهدى(ع)؛
- همراه با مهدى منتظر(عج): بررسى تطبیقى مهدویت در اندیشه شیعه و سنى.
منابع مقاله
پایگاه اندیشوران حوزه؛ نخستین بانک اطلاعات محققان حوزوى صفحه شخصى پدیدآور.