سير تطور تفاسير شيعه
| سير تطور تفاسير شيعه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایازی، محمدعلی (نويسنده) |
| ناشر | کتاب مبين |
| مکان نشر | ایران - رشت |
| سال نشر | 1381ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-7556-20-9 |
| موضوع | تفاسیر شیعه - تاریخ - مفسران - سرگذشت نامه و کتاب شناسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف9س9 92 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سیر تطور تفاسیر شیعه اثر سید محمدعلی ایازی، پژوهشی است در بررسی تلاش عالمان شیعه در تفسیر قرآن کریم و سیر تطور آن، به‌صورت قرن شمار.
عالمان و محققان شیعی، همواره در پاسداری و پاسداری از قرآن و معارف برگرفته از خاندان پیامبر(ص) کوشیده و در شکوفایی رشته‌های مختلف علوم قرآنی، تلاشی چشمگیر داشته‌اند و در این میان، گستردگی کار آنان در باب تفسیر، گسترده‌تر و نسبت به جمعیت سایر مذاهب و فرقه‌ها، چشمگیرتر می‌نماید، تا آنجا که می‌توان حجم انبوهی از تفاسیر صحابه و تابعین دیگر را متأثر از فرهنگ و آموخته‌های اهل‌بیت(ع) و شیفتگان آنان دانست. اثر حاضر نیز نگاهی است تاریخی به سیر تطور تفاسیر شیعه با توصیفی نه‌چندان مفصل از کم‌وکیف این دسته از تفاسیر[۱].
نویسنده پیش‌ازاین، در کتاب «شناخت‌نامه تفاسیر» و «المفسرون حیاتهم ومنهجهم»، تفاسیر شیعه و سنی و فرقه‌های مختلف مانند زیدیه و اباضیه را به هدف اطلاع‌رسانی نسبت به همه تفاسیر موجود و چاپ شده قرآنی، معرفی کرده است، اما نسبت به تفاسیر شیعه و به‌ویژه با گرایش تاریخی و سیر تحول و تکامل آن در بستر تشیع، مطلبی نیاورده است. پس از آن، جزوه کوچکی به همین نام، به هدف معرفی بخشی از تفاسیر شیعه، توسط وی منتشر شده است، اما به جهت اختصار آن و نیز باتوجه‌به تحولات و نیاز جامعه، آن نوشتار گسترش و تعمیم‌یافته و نسبت به تفسیرهایی که هم اکنون از شیعه باقی است، در اثر حاضر، در اختیار خوانندگان قرار گرفته است[۲].
نویسنده در ابتدا، ضمن تعریف تفسیر قرآن[۳]، به بیان ضرورت تفسیر[۴] و روش‌های تفسیری پرداخته[۵] و سپس سیر تطور تفاسیر شیعه را به‌صورت قرن به قرن، از قرن اول هجری، تا چهاردهم، پی گرفته و برای هر قرن، عنوانی برگزیده است که به‌عنوان نمونه، به چند مورد از این تفاسیر، اشاره می‌شود:
- قرن اول (پیدایش و تأسیس): تفسیر ابن عباس و عبدالله بن مسعود[۶].
- قرن دوم (تفسیر و جدایی از علم حدیث): تفسیر امام باقر(ع) و تفسیر منسوب به امام صادق(ع)[۷].
- قرن سوم (دوره تدوین): تفسیر حبری[۸].
- قرن چهارم (تثبیت علم تفسیر با گرایش اثری): تفسیر علی بن ابراهیم قمی[۹].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.