شمس المعارف الكبری

    از ویکی‌نور
    شمس المعارف الکبری
    شمس المعارف الكبری
    پدیدآورانبونی، احمد بن علی (نویسنده)
    ناشرمؤسسة النور للمطبوعات
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1427 ق یا 2006 م
    چاپ2
    موضوعاختر گویی - متون قدیمی تا قرن ۱۴

    اعداد (علوم غریبه) - متون قدیمی تا قرن 14

    رمل - متون قدیمی تا قرن 14

    طلسم‏ها و تعویذها - متون قدیمی تا قرن 14

    علم الحروف - متون قدیمی تا قرن 14

    علوم غریبه - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BF‎‏ ‎‏1410‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏9‎‏ش‎‏8
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شمس المعارف الكبرى، اثر شيخ احمد بن على بونى از علماى قرن هفتم هجرى است كه به زبان عربى، پيرامون ادعيه و جداول و بعضى از طلسمات و ذكر اسماء اعظم الهى و شرح آنها نوشته شده است.

    ساختار

    كتاب، در 4 جلد تنظيم شده است. جلد اول، مشتمل بر مقدمه و 15 فصل، جلد دوم، شامل 5 فصل، جلد سوم، واجد 17 فصل و جلد چهارم، داراى 3 فصل است.

    گزارش محتوا

    در جلد اول، اين مباحث مطرح شده است:

    حروف معجم و اسرار و رموزى كه در آنهاست؛ كسر و بسط و ترتيب اعمال در اوقات و ساعات؛ احكام منازل 28گانه قمر؛ برج‌هاى 12گانه و ارتباطات و اشاراتى كه در آنهاست؛ اسرار بسمله و خواص و بركات مخفى آن؛ اسماء و اذكارى كه حضرت عيسى توسط آنها اموات را زنده مى‌كرد و...

    جلد دوم، شامل مباحثى است از قبيل:

    اسماء حسناى الهى؛ خواص آية الكرسى و بركات آن؛ خواص كهيعص و...

    در جلد سوم و چهارم، مباحث مربوط به اسماء حسناى الهى و اسرار نافع هر كدام از آنها، اعمال سيميا، به كار گرفتن حروف و اسرارى كه در آنها نهفته است، ادعيه مستجابه و... مطرح شده است.

    در فصل 36 كه به خواص گياهان و «حجر مكرم» اختصاص دارد، به سفرهاى 12 ساله مؤلف براى دست يافتن به اين دانش و برخى مآخذ ناآشنا اشاره شده است. به نظر روسكا، اين فصل احتمالاً بعدها با استفاده از كتاب «سر الاسرار» رازى، به كتاب افزوده شده است، زيرا مطالب آن با ديگر فصول كتاب هم‌خوانى ندارد.

    وضعيت كتاب

    مؤلف، كتاب خود را با عنوان «تيسير العوارف فى تلخيص شمس المعارف» خلاصه نموده و صلاح‌الدين آلپاى نيز آن را به تركى ترجمه كرده است.

    جداول وفقى و جادويى در اين كتاب بسيار است.

    يك فهرست كه درباره محتويات كتاب است، در پايان آن ذكر شده است.

    منابع مقاله

    1. متن و مقدمه كتاب؛

    2. دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 13.