اسلام و نیازهای زمان
این مقاله هماکنون برای --Mkheradmand110 (بحث) ۲۳ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۳۸ (+0330) تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۲۰:۲۴، ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲ سال پیش) تغییر یافتهاست؛( ) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
اسلام و نیازهای زمان | |
---|---|
پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | اسلام و مقتضیات زمان |
ناشر | صدرا |
مکان نشر | ایران - تهران |
چاپ | 19 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اسلام و نیازهای زمان، مجموعهای شامل 1 مقدمه و 26 سخنرانى از اسلامشناس معاصر، مرتضی مطهری (فریمان 1298-1358ش. قم) تحت عنوان اسلام و مقتضيات زمان که در شبهاى ماه مبارك رمضان، زمستان سال 1345ش. در مسجد اتفاق تهران بیان شده و نیز بحثهاى ایشان در انجمن اسلامى پزشكان سال 1351ش. است. [۱]
این کتاب 2 جلدی از 1 مقدمه و 2 بخش به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
مقدمه: اسلام و مقتضيات زمان
در این مقدمه که به قلم استاد مرتضی مطهری نوشته شده، آمده است:
اسلام راه است نه منزل و توقفگاه. خود اسلام از خود به عنوان راه (صراط مستقيم) ياد میكند. غلط است كه بگوييم چون منزلها عوض شود راه هم بايد عوض شود. در هر حركت منظم دو عنصر اساسى وجود دارد: عنصر تغيير مواضع كه متوالياً صورت میگيرد، و عنصر ثبات راه و مدار حركت.[۲]
اسلام و نيازهاى زمان (1) (مباحث مسجد اتفاق تهران)
در این بخش، مسائل مهمی بررسی شده است از جمله:
- علت تغيير مقتضيات زمانها
- عقل و راه اعتدال
- عبادت و پرستش، نياز ثابت انسان
- نقد نظريه نسبيّت عدالت
- جبر زمان و مسئله عدالت
مطهری نوشته است: يكى از خُلقهاى ثابت همگانى تغييرناپذير و نسخ ناپذير كه زمان هيچ وقت نمیتواند در آن تأثير داشته باشد و آن موضوع عبادت و پرستش است. يكى از حاجتهاى بشر پرستش است. پرستش يعنى چه؟ پرستش آن حالتى را میگويند كه در آن انسان يك توجهى میكند از ناحيه باطنى خودش به آن حقيقتى كه او را آفريده است و خودش را در قبضه قدرت او میبيند، خودش را به او نيازمند و محتاج میبيند؛ در واقع سيرى است كه انسان از خلق به سوى خالق میكند. اين امر اساساً قطع نظر از هر فايده و اثرى كه داشته باشد، خودش يكى از نيازهاى روحى بشر است. انجام ندادن آن، در روح بشر ايجاد عدم تعادل میكند. .[۳]
اسلام و نيازهاى زمان (2) (مباحث انجمن اسلامى پزشكان)
پانویس
منابع مقاله
مقدمه ناشر و متن کتاب.