العلاقة بين التشيع و التصوف
العلاقة بين التشيع و التصوف | |
---|---|
پرونده:NUR.....J1.jpg | |
پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
کد کنگره | |
العلاقة بين التشيع و التصوف تألیف فلاح بن اسماعیل بن احمد (متوفای 1990م)، در ارتباط با وجود ارتباط میان تعالیم تربیتی و نظام آموزشی تصوف با آموزههای ائمه شیعه
نویسنده دارای تفکرات سلفی میباشد و مخالف تفکرات شیعه و نیز تصوف است. اصل این کتاب پایاننامه دکتری ایشان بوده است.
ایشان یکی از مهمترین انحرافاتی که دامنگیر مسلمانان شده و آسیبهای فراوانی به اسلام زده را غلو میداند. زیرا غلو عامل شرک به خداوند متعال است و بزرگترین وسیله سرپیچی کردن فرامین خداوند بزرگ است. ایشان عامل نابودی امتهای سابقه در قرون اولیه مانند قوم نوح و دیگر اقوام را غلو آنان و سرپیچی نمودن ایشان از فرمان پروردگار میداند.
با وجود روشن بودن راه و هشدارهایی که متون دینی درباره غلو دادهاند، اما متأسفانه تاریخ اسلامی از وجود غلو در این امت اشاره میکند که در اوایل حیات این امت رخ داد و طهارت دینش را مخدوش کرد او را به طرف چپ و راست منحرف کرده است.
ایشان مذهب شیعه را بستری مناسب برای تفکرات غلو آمیز دانسته که برای رسیدن به اهدافشان از تصوف بهره میگیرند.
فلاح بن اسماعیل یکی از مهمترین دلایل و انگیزههای انتخاب این موضوع را برای پایاننامه خویش، روشن نمودن حقیقت و بیان ارتباط بدعت تصوف و مهمترین اصول تشیع میداند. ایشان تشیع را بستر مناسب برای رشد تفکرات غلو آمیز دانسته که سبب شدهاند افرادی از اهل سنت و جماعت را فریب دهند و از دین منحرف گردند.
این رساله از یک مقدمه و سه باب و خاتمه ای در آخر آن تشکیل شده است. در باب اول در ارتباط با شیعه در لغت، شیعه در قرآن و شیعه در سنت و نیز شیعه در اصطلاح سخن گفته . باب دوم در ارتباط با تصوف است.موضوعات این فصل عبارتند از : تصوف در لغت و اصطلاح، اصل کلمه تصوف و اتشتقاق آن - تعریف تصوف و
پانویس