لمعات (مصحح خواجوی)
| لمعات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح ) |
| عنوان‌های دیگر | لمعات. شرح |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1404ق. = 1363ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | عشق (عرفان)
نثر فارسي - قرن 7ق. شعر فارسي - قرن 7ق. |
| زبان | فارسي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع4ل8 / 283 BP |
لمعات عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از ابراهیم بن بزرگمهر عراقی معروف به فخرالدین عراقی که با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی به چاپ رسیده است. موضوع این رساله عرفان و خاصه عشق، است. این کتاب از کتابهای نثر فارسی قرن هفتم هجری است.
لمعات، کتابی است در بیان مراتب عشق و مشتمل است بر یک دیباچه و یک مقدمه و بیست و هشت لمعه. عراقی خود در دیباچه لمعات صراحتا گفته است: «اما بعد: کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح به زبان وقت املا کرده می‌شود».[۱]
لمعات که به نوعی آینة تمام‌نمای عرفان وحدت وجودی ابن عربی است و همچنین از مبانی عرفان عملی عارفان پیشین بهره گرفته است، می‌تواند به عنوان یکی از کتابهای مهم در تعریف این دو مفهوم در نظر گرفته شود. سخنان عراقی در این کتاب به گونه‌ای است که می‌توان گفت، او این دو مفهوم را از یک جنس می‌داند و تفاوتی بین آنها قائل نیست و یا آنکه معتقد است که یکی مقدمة به وجود آمدن دیگری است. در واقع باید گفت او به گونه‌ای، وحدت شهود را نمود عینی وحدت وجود به شمار می‌آورد.[۲]
پانویس
منبع مقاله
- علینقی، حسین ؛ محسنی نیا، ناصر، «نمود وحدت وجود و وحدت شهود در لمعات فخرالدین عراقی»، ادبیات عرفانی بهار و تابستان 1394 - شماره 12، 27 صفحه - از 195 تا 221.
- صاحب اختیاری، بهروز، «شیخ فخرالدین عراقی و رساله لمعات»، کیهان اندیشه مرداد و شهريور 1370 - شماره 37 (17 صفحه - از 130 تا 146 ).