الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
سید عبدالله فاطمی‌نیا (1325- 1401ش)، خطیب، استاد اخلاق، مفسر نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه، صاحب‌نظر در زمینه تاریخ اسلامی و کتاب‌شناس، از مهمترین اساتید ایشان علامه طباطبایی، آیت‌الله بهجت، آیت‌الله بهاءالدینی، آیت‌الله محمدتقی آملی
سید عبد الله فاطمی نیا در سال 1325ش در شهر تبریز دیده به جهان گشودند. پدرش آیت‌الله سید‌اسماعیل اصفیایی شند‌آبادی از عالمان و روحانیون معروف و سرشناس آن منطقه بود. از همان کودکی تحت تربیت پدر گرامیش قرار می‌گیرند. اندکی بعد ایشان را نزد حضرت آیت‌الله حسن مصطفوی تبریزی(عارف کبیر و از شاگردان حضرت آیت‌الله میرزای قاضی) جهت تربیت و علم آموزی قرار می‌دهند. قریب به 30 سال تحت تربیت ظاهری و باطنی این مرد عظیم قرار داشتند. ضمن اینکه تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌نمودند. پس از آیت‌الله مصطفوی، ایشان محضر بزرگانی چون حضرت علامه محمدحسین طباطبایی، محمدعلی اراکی، حضرت آیت‌الله الهی تبریزی (برادر علامه طباطبایی)، حضرت آیت‌الله محمدتقی آملی، حضرت آیت‌الله بهاءالدینی، حضرت آیت‌الله بهجت، و دیگر بزرگان را درک نموده، تا جایی که از اصحاب سرّ ایشان می‌گردند. از طرفی می‌توان گفت که ایشان با یک واسطه، از شاگردان حضرت میرزای قاضی می‌باشند. چرا که تقریباً تمامی اساتیدشان از شاگردان سرّ حضرت آیت‌الله قاضی بودند.
سرانجام این آیت‌الله سید عبدالله فاطمی‌نیا در روز دوشنبه 26 اردیبهشت سال 11401ش برابر با 14 شوال 1443ق در تهران رحلت نمودند.....