منصور بالله، قاسم بن محمد
امام منصور باللّه قاسم بن محمد بن على از دانشمندان برجستۀ فرقۀ زيديه است كه علاوه بر دانش در معقول و منقول، سمت امامت و زعامت سياسى فرقۀ زيديه را نيز عهدهدار بود.مؤلف کتابهای الاساس و الاعتصام
ولادت
وى در سال 967ق متولد شد و در سال 1006ق بعد از نوميدى از خروج الامام الناصر الحسن بن على، خروج كرد.
قاسم بن محمد پس از خروج تركان از يمن به زعامت رسيد و فرزندان وى نيز پس از او مقام امامت و زعامت سياسى اين فرقه را عهدهدار گرديدند.دربارۀ نژاد وى كه آيا عرب است يا ايرانى و نيز بر فرض عرب بودن او در اين مورد كه آيا از اهلبيت پيامبر(ص) مىباشد يا نه سؤالات و ابهامات فراوانى وجود دارد.با وجود اين شخصيت وى در ميان زيديه مقبول افتاده و معجزات و كرامات فراوانى را به او نسبت مىدهند از جمله آنكه يحيى بن حسين مورخ مىنويسد:اهل صنعاء به مدت دو ماه پياپى صداى مؤذنى را كه در نيمه شب آمدن قاسم بن محمد را نويد مىداد، مىشنيدند.
وفات
در سال 1029 ه.ق در سن 62 سالگى درگذشت.
آثار
از وى آثار متعددى در زمينۀ معقول و منقول برجاى مانده كه از آن ميان مىتوان به:الاعتصام، الاساس، المرقاة، الإرشاد و التحذير و...اشاره كرد.