لاری، عبدالغفور

نام	لاری، عبدالغفور
نام‌های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE04774AUTHORCODE

عبدالغفور لارى، ملقب به رضى‌الدين، از مشاهير لارستان در اواخر قرن نهم و اوايل قرن دهم هجرى و از شاگردان برجسته مولانا عبدالرحمان جامى و نيز استاد فخرالدين على صنفى است. از نسبش پيداست كه از لار فارس و از بزرگ‌زادگان آن ديار بوده و نسبش به سعد بن عباده، صحابى معروف مى‌رسد.

از محل دقيق تولد و تحصيل وى اطلاع چندانى در دست نيست. بيشتر زندگى خود را در شهر «هرات» به سر آورده است، اما روشن نيست كه در چه تاريخى به هرات رفته است. البته از بعضى از نوشته‌هايش برمى‌آيد كه جميع رسائل جامى در تصوف و بعضى ديگر از كتب اين طايفه را در حضور وى گذرانده است و گويا در همين ايام از همو استدعاى تعليم و تلقين ذكر كرده و به حلقه مريدان عارف جام پيوسته و ظاهراً پس از طى اين مراتب و مقارن با دهه‌هاى پايانى عمر استاد بوده كه به اقتضاى علم و قابليت خويش با وى انس و الفتى خاص يافت.

لارى جامع فضل و دانش بوده و از عالمان معروف و مدرسان سرشناس حوزه فرهنگى هرات به شمار مى‌آمده و محل مراجعه طالبان علم بوده است. توصيف ستايش‌آميز جامى، كه بنابر گواهى آثار موجودش كسى از معاصران را به‌سادگى به فضل نمى‌ستايد، از بهترين شواهدى است كه مقام علمى او را نشان مى‌دهد. «جامى» در حق وى مى‌گويد:

آن‌جا كه فهم و دانش مرغى بود شكارى

«بازى» است تيز رفتار، عبدالغفور لارى

او سرانجام در صبح يكشنبه پنجم شعبان سال 912 در هرات وفات يافت و در جوار مقبره مرشدش مدفون گرديد.