صدیقین اصفهانی، محمدتقی
| نام | صدیقین اصفهانی، محمدتقی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | صدیقین، محمدتقی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1414 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | غنا موضوعاً و حکماً |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00289AUTHORCODE |
آيت‌الله محمدتقى صديقين اصفهانى در سال 1342ق در اصفهان زاده شد.
کسب علم و دانش
در سال 1360ق مقدمات علوم را در زادگاهش فرا گرفت و سال بعد به قم آمد، اما به دليل بيمارى، به زادگاهش بازگشت و سطوح را نزد حضرات آيات: خادمى اصفهانى، شيخ محمدحسن عالم نجف‌آبادى، هرندى و بزرانى فرا گرفت. در سال 1365ق براى بار دوم به قم آمد و بخشى از كتاب كفايه را در محضر آيت‌الله مرعشى نجفى و بخش ديگر را نزد آيت‌الله زين‌العابدين كاشانى آموخت. سپس به درس آيت‌الله بروجردى حاضر شد و همزمان در دروس حضرات آيات: محمدتقى خوانسارى، محقق داماد، اراكى، امام خمينى(ره)، گلپايگانى و شريعتمدارى حاضر شد و شرح منظومه را از علامه طباطبائى آموخت.
وى در ايام تعطيلات حوزه علميه قم به اصفهان مى‌رفت و در ابحاث حضرات آيات: شيخ مهدى نجفى، رحيم ارباب و سيد عبدالله ثقةالاسلام حاضر مى‌شد. در سال 1382 پس از وفات آيت‌الله كمالوند خرم آبادى، به درخواست امام خمينى(ره)، براى اداره حوزه كماليه، به خرم آباد رفت و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت و پس از چهار سال به قم بازگشت و به تألیف و تدريس اشتغال ورزيد.
آثار
معيار الفقاهة، كتاب صلاة و حج، حسين(ع) و پذيرش دعوت، نقد شهيد جاويد، الاجماع و الاخبار، تفسير آيه جلباب، در حد شرعى حجاب زنان و وجوب ستر وجه و كفين، غناء موضوعا و حكما، شطرنج و منع بازى با آن و دين و زن.
وفات
ايشان در چهارشنبه بيستم محرم الحرام 1426ق برابر با 12 اسفندماه 1383 در 83 سالگى از دنيا رفتند و پس از تشييع و نماز آيت‌الله صافى گلپايگانى، در قبرستان شيخان قم مدفون شد.