الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
أبوالشهداء الحسين بن علي، تألیف عباس محمود عقاد، کتابی است در بیان زندگی امام حسین(ع) و شهادت آن حضرت که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
شاید در میان نویسندگان معاصر، حمید عنایت نخستین کسی بود که با نگاهی انتقادی به این کتاب، اهمیت آن را در سلسله کتابهای منتشرشده درباره امام حسین(ع) در دوران معاصر مورد توجه قرار داد. وی در کتاب «اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» از کتاب حاضر بهعنوان دومین اثر و نخستین کتاب در زمره آثار تجدیدنظرطلبانه درباره امام حسین(ع) یاد و مطالب آن را بهاجمال معرفی کرده است.[۱]
کتاب با تحقیق محمد جاسم ساعدی، عرضه شده است.
فصل اول، تبیینکننده نوع نگاه و زاویه دید مؤلف به موضوع و در حکم چارچوب نظری برای بقیه مطالب است. عقاد اعتقاد دارد که سرشت آدمیان از دو بخش تشکیل شده است: تمایلات عاطفی و تمایلات منفعتطلبانه و غنیمتخواهانه. او پس از توضیحاتی در این باره، چنین نتیجه میگیرد که قیام امام حسین(ع) تنها در چارچوب نخست قابل تحلیل است. وی همانطورکه نبرد بین علی(ع) و معاویه را نه نبرد بین دو اندیشه و تدبیر بل نبرد بین پیشوایی دینی و پیشوایی دنیایی میشمرد، نبرد امام حسین(ع) با یزید را نیز نبرد بین عاطفه صرف و منفعتپرستی صرف دانسته و نمونههایی از فداکاریها و عظمتهای یاران امام حسین(ع) و نمونههایی از رذالتها و پستیهای سپاهیان یزید را برشمرده و به این شبهه که فداکاری یاران امام حسین(ع) با انگیزه بهشتخواهی صورت گرفته، چنین پاسخ داده است: بهشت برای یزیدیان نیز خوشایند بود و آنان هم به دنبال بهشت بودند؛ پس، سخن در اختلاف سرشت آدمیان است و هر منفعتطلبی معنوی (مانند تلاش برای دستیافتن به بهشت) الزاما سودطلبی نیست. او نبرد امام(ع) با یزیدیان را شدیدترین و برترین صحنه رویارویی عاطفه و منفعتطلبی در طول تاریخ دانسته است.