الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
آیتالله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی (1254-1340ش)، از مراجع بزرگ تقلید در قرن چهاردهم، فقیه، اصولی، رجالی، استاد برجسته امام خمینی(ره)
او فرزند سيد على، در آخرين روزهاى ماه صفر 1292ق، در خاندان طباطبايى، در بروجرد، ديده به جهان گشود.
پدر ايشان، عالمى جليل القدر، مرجع حوائج مردم و عارف به نسب بيت شريف خويش بود. مادرش نيز سيده آغابيگم، دختر سيد محمدعلى طباطبائى است كه بانويى متدينه، عالمه و پاكدامن بود.
نسب ایشان، با سی واسطه به حضرت امام حسن مجتبی و امام حسین علیهماالسلام میرسد.
ايشان اجازه اجتهاد از آقايان آخوند خراسانى، شيخ الشريعه اصفهانى و سيد ابوالقاسم دهكردى داشته است.
ايشان، شاگردان بسيارى را تربيت نمود كه هر كدام از آنها منشأ خير و بركات فراوان بوده و برخى از آنان، از مراجع طراز اول و برجسته جهان تشيع شدند؛ همانند حضرات آيات: امام خمینی(ره)، سيستانى، صافى گلپايگانى، فاضل لنكرانى، مكارم شيرازى، شبيرى زنجانى
سرانجام اين مرجع بزرگ و عالم جليلالقدر جهان تشيع، پس از عمرى پربركت، در سيزدهم شوال 1380ق برابر با دهم فروردين 1340ش، ديده از جهان فانى فروبسته، روحش به ملكوت اعلى پيوست و در شهر قم، در مسجد اعظم قم، که خود بنیاد نهاده بود، به خاک سپرده شد.