روحانی، سید محمدصادق

روحانی، محمد صادق

نام	روحانی، محمد صادق
نام های دیگر	آیت‌الله روحانی، محمد صادق حسینی روحانی، محمد صادق حسینی، سید محمد صادق بن میرزا محمود
نام پدر
متولد	1305 ش
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE344AUTHORCODE

معرفى اجمالى

«سيد محمد صادق حسينى روحانى» فقيه اصولى، در محرم الحرام سال 1345ق، در شهر قم ديده به جهان گشود.

والدشان مرحوم حاج ميرزا محمود روحانى از مفاخر روحانيت و حوزه علميه قم بود.

وى دروس پايه ادبيات عرب را در قم نزد پدر فرا گرفتند. سپس در سال 1355ق در سن 10 سالگى به همراه برادر بزرگترشان براى استفاده از اساتيد بزرگ و نام‌آور حوزه علميه نجف‌اشرف، رنج و مشكلات هجرت از قم به نجف را پذيرا شدند. به دليل هوش و استعداد فوق العاده و حيرت برانگيزشان دوره چند ساله دروس «سطح» را در مدت يكسال به اتمام رساندند و به امتحان و توصيه آیت‌الله خويى در سن 11 سالگى وارد درس خارج فقه و اصول شدند. ورود يك نوجوان 11 ساله به درس خارج فقه و اصول، آن هم همدوش طلاب با سابقه وبزرگسال حوزه علميه كهن نجف، براى همگان حيرت‌آور و شوق‌آفرين بود.

آیت‌الله زاده ميلانى نقل مى‌كند كه: آیت‌الله خويى به پدرم آیت‌الله ميلانى فرمودند: افتخار مى‌كنم به حوزه‌اى كه در آن نوجوان يازده ساله در كنار شاگردان بزرگسال و علماى بزرگ و همراه با آنان «مكاسب» را مى‌خواند و مطالب مكاسب را بهتر از ديگران مى‌فهمد و تحليل مى‌كند.

عمده اساتيد ايشان عبارتند از:

1. حاج شيخ كاظم شيرازى (1290 1367)

2. حاج شيخ محمدحسین اصفهانى معروف به كمپانى (متوفى1361)

3. حاج شيخ محمد على كاظمينى

4. حاج سيد ابوالحسن اصفهانى(1284- 1365)

5. حاج شيخ محمدرضا آل ياسين

6. حاج سيد ابوالقاسم خويى (1317- 1413)

7. سيد محمدحسین طباطبايى بروجردى (1292- 1380)

وى تدريس دوره‌هاى مختلف علوم اسلامى را در همان ايام نوجوانى در صحن حرم مطهر حضرت اميرالمؤمنين على(ع) در نجف اشرف آغازكردند. تقرير دروس حوزه توسط اين نوجوان براى طلاب بزرگسال و ميانسال، براى همگان حيرت‌آور و قابل تقدير بود.

به تأييد و مكتوب مراجع و اساتيد بزرگوارشان در سن 14 سالگى به درجه اجتهاد نائل آمدند و در اواخر سال 1329ش وارد قم شدند و در اوايل سال 1330ش به تدريس دروس خارج فقه و اصول در صحن مطهر حضرت معصومه(س) پرداختند.

ايشان به محض ورود به حوزه علميه قم و احساس نياز جامعه حوزوى واسلامى، همزمان با تدريس درس خارج فقه و اصول در سنين جوانى، دست به تأليف دايرةالمعارف فقه اسلامى مى‌زنند. آیت‌الله بروجردى(ره) دوبار كتاب فقه الصادق را همراه خود به جلسه تدريس‌شان مى‌برند و به‌عنوان سند از آن نقل قول و به آن استناد مى‌كنند.

بعد از تشريف فرمايى ايشان از حوزه علميه نجف اشرف و شروع به تدريس درس خارج فقه و اصول و با توجه به نگارش كتاب عظيم فقه الصادق بعد از فوت آیت‌الله بروجردى(ره) به پيشنهاد علماء، فضلاء و مدرسين نام‌آور، رساله عمليه ايشان منتشر شد.