تونجی، محمد
نام | تونجی، محمد |
---|---|
نام های دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1933 م/1312ش |
محل تولد | حلب |
رحلت | |
اساتید | |
برخی آثار | تراجم أعيان المدينة المنورة في القرن «12» الهجري
الجوهرة في نسب الإمام علي و آله عليهمالسلام؛ أسماء الکتب المتمم لکشف الظنون؛ دمیة القصر و عصرة أهل العصر |
کد مؤلف | AUTHORCODE446AUTHORCODE |
محمد تونجى، در سال 1312ش، در شهر حلب به دنيا آمد و در سال 1345ش، در رشته ادبيات تطبيقى از دانشگاه تهران مدرك دكترا گرفت. همچنين در سال 1351ش، موفق به اخذ دكتراى ديگرى در رشته ادبيات با گرايش عصر عباسى از دانشگاه «قديس يوسف» بيروت شد.
وى علاوه بر دانشگاههاى دمشق و حلب، در دانشگاههاى پكن، بوداپست، كويت، دهلى نو، اكستر انگليس و قاريونس ليبى فارسى تدريس كرده است. دكتر تونجى تاكنون حدود هشتاد كتاب تحقيقى تأليف كرده و بيش از يكصد و بيست كتاب داستان براى كودكان نوشته و يا ترجمه كرده است. كتاب فرهنگ فارسى به عربى او با عنوان «المعجم الذهبي» در حدود چهار دهه است كه تقريباً تنها منبع مورد استفاده پژوهشگران عرب در يادگيرى فارسى است.
آثار
- قطوف من الأدب الفارسی (كه در آن سرودههايى از رودكى، سعدى، فردوسى، منوچهرى، حافظ، ناصرخسرو و مولانا گنجانده است و در دانشگاه تدريس مىشود)؛
- فرهنگ طلايى (المعجم الذهبي)، حاوى حدود سى هزار واژه؛
- ترجمه تاريخ جهانگشاى عطاملك جوينى با عنوان «تاريخ فاتح العالم» از فارسى به عربى؛
- معجم المعربات في اللغة العربية؛
- المهذب في ما وقع في القرآن من المعرب (تأليف سيوطى و شامل يكصد و بيست واژه معرب از فارسى در قرآن كريم، كه تونجى آن را تحقيق كرده و برآن حاشيه نوشته است و در بيروت به چاپ رسيده است)؛ و...
منابع مقاله
گفتگوى سمير ارشدى با محمد تونجى، درج در پايگاه همشهرى، آنلاين در 20 تيرماه 1383، قابل دسترسى در تاريخ 27 دىماه 1394 به آدرس:
http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1383/830420/world/litew.htm.
وابستهها
تراجم أعيان المدينة المنورة في القرن «12» الهجري
الجوهرة في نسب الإمام علي و آله عليهمالسلام
أسماء الکتب المتمم لکشف الظنون
عمدة الحفاظ في تفسیر أشرف الألفاظ
معادن الذهب في الأعيان المشرفة بهم حلب
محاسن الوسائل فی معرفه الاوائل(مع تعلیقات "السوبینی" علیه)
جواهر البلاغه فی المعانی و البیان و البدیع
المعجم المفصل في تفسير غريب القرآن الکريم
المعجم المفصل في تفسير غريب الحديث