الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
صحيفه كامله سجاديه، ميراث گران‌بهاى برجاى‌مانده از چهارمين پيشواى معصوم شيعيان، امام على بن الحسين(ع) است. اين كتاب شريف، گنجينه‌اى بديع و ثروتى تمام‌ناشدنى بوده و حقيقت آن، تحفه‌اى است الهى كه بر قلب عزيزترين انسان‌ها جارى شده است.
اين اثر، مجموعه‌اى است از دعاها كه از حيث سند و مضمون، بسيار معتبر بوده و بعد از قرآن، تنها اثرى است كه به‌صورت كتاب از اواخر قرن اول و اوايل قرن دوم هجرى در دسترس بوده و در نگاه اول، وجه عرفانى و اخلاقى آن بيش از ساير وجوه، جلب توجه مى‌كند. اين صحيفه از ادعيه‌اى تشكيل شده كه در واقع «قرآن صاعد» است و مى‌كوشد انسان را به‌نوعى با خداوند ارتباط دهد. اين نوشتار، به دنبال معرفى نسخه‌اى است كه توسط عبدالجواد ابراهيمى شاهرودى و محسن غرويان شاهرودى، به فارسى ترجمه شده است.
كتاب با مقدمه كوتاهى از مترجمين آغاز شده و متن عربى صحيفه و ترجمه فارسى آن، در كنار يكديگر قرار گرفته است.
اين كتاب كه معروف به «أخت القرآن»، «انجيل اهل‌بيت(ع)» و «زبور آل محمد» است، دربردارنده 54 دعا از ادعيه امام سجاد(ع) بوده و از كتاب‌هاى بسيار پرارزشى است كه همواره مورد توجه بزرگان علماى اسلام قرار گرفته است.