سؤالات السلمي للدارقطني
سؤالات السلمي للدارقطني اثر ابوعبدالرحمن محمد بن حسین سلمی (متوفی 412-325ق)، کتابی است در علم جرحوتعدیل که حاصل سؤالات نویسنده از استاد خود، ابوالحسن دارقطنى (306- 385ق) است.
| سؤالات السلمي للدار قطني | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سلمی، محمد بن حسین (نويسنده) فریق من الباحثین (محقق) |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د2س9 114/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مهمترین و برجستهترین تخصص دارقطنی در دانش حدیث است. او در زمان خودآگاهترین فرد به حدیث بود. البته وی در تعامل با حدیث تمام توجه خود را به بحث اسناد و راویان معطوف ساخته و به مباحث فقهالحدیثی اهتمامی نداشته است. او در این زمینه به چنان مقامی دست یافت که داوریهایش درباره نااستواری برخی اسناد صحیحین بهعنوان استثنایی بر اجماع اهلسنت بر صحت روایات این دو کتاب تلقی شده است. بیشترین آثار او، همچون اثر حاضر، در همین زمینه تدوین یافته است و سؤالات شاگردان برجستهاش، عموما به همین موضوع اختصاص دارد. این پرسش و پاسخها مانند کتاب حاضر، بر اساس نام پرسشگر شهرت یافته است. محور اصلی این اثر، جرحوتعدیل راویان است و از منابع مهم محدثان بعدی در تألیف آثار خود در جرحوتعدیل بوده است[۱].
علما و نویسندگان بزرگی، تحت اسامی و عناوین مختلف، از این کتاب نام بردهاند که این امر، نشاندهنده اهمیت و ارزش آن نزد ایشان میباشد. ابوالفضل عبیدالله بن عبدالله هروی در «المعجم في مشتبه أسامي المحدثين» تحت عنوان «السؤالات مما جمعه الشيخ أبوعبدالرحمن محمد بن الحسين السلمي الصوفي النيسابورط من ألفاظ الحافظ أبي الحسن علي بن عمر الدارقطني» از آن نام برده و سزگین فؤاد (1342- 1439ق) با نام «السؤلات مما جمعه أبوعبدالحرمن محمد بن الحسين السلمي من ألفاظ الدارقطني». ابن قیسرانی(448-507ق) در «أطراف الغرائب و الأفراد»، ذهبی در «سير أعلام النبلاء»، بدرالدین زرکشی در «النکت علی مقدمة ابن الصلاح»، ابن ملقن در «البدر المنير» و حافظ ابن حجر در «لسان الميزان»[۲].
در این کتاب، مجموعا به 478 سؤال پیرامون جرح و تعدیل راویان، پاسخ داده شده است[۳].
سؤالات بر اساس نام راویان، به ترتیب حروف الفبا تنظیم شده است، به گونهای که نخستین راوی، ابویعلی موصلی[۴] و آخرین نفر، یحیی بن معین میباشد[۵].در پایان نیز در بابی جداگانه، اسامی افرادی که بر اساس کنیه معروف هستند، ذکر گردیده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- نفیسی، شادی، دانشنامه جهان اسلام، جلد 16، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، چاپ اول، 1390.