رهآورد مینورسکی
رهآورد مینورسکی تألیف گودرز رشتیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران؛ این کتاب به بررسی زندگی و آثار ولادیمیر مینورسکی (1877-1966م)، ایرانشناس برجسته روسی میپردازد که در چهار بخش اصلی به تحلیل فعالیتهای علمی و پژوهشی او در حوزه ایرانشناسی پرداخته است.
| رهآورد مینورسکی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رشتیانی، گودرز (نویسنده) |
| ناشر | هرمس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1394ش |
| شابک | 978-964-363-939-6 |
| موضوع | مینورسکی- ، ولادیمیر فئودوروویچ- ، ۱۸۷۷ - ۱۹۶۶م. -- سرگذشتنامه,مینورسکی- ، ولادیمیر فئودوروویچ- ، ۱۸۷۷ - ۱۹۶۶م. -- نامهها,مینورسکی- ، ولادیمیر فئودوروویچ- ، ۱۸۷۷ - ۱۹۶۶م. -- کتابشناسی,ایرانشناسی,ایرانشناسان روسی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | Z ۸۸۴۴/ر۵،ر۹ |
ساختار
کتاب در 411 صفحه (11+400) و چهار بخش اصلی تنظیم شده است که شامل زندگینامه، کارنامه پژوهشی، نامهها و گنجینه پژوهشی مینورسکی میباشد.
گزارش کتاب
کتاب «رهآورد مینورسکی» نوشته گودرز رشتیانی به بررسی جامع زندگی و آثار ولادیمیر مینورسکی، ایرانشناس نامدار روسی میپردازد. مینورسکی که در دورهای پرتلاطم از تاریخ جهان (1877-1966م) میزیست، با وجود محدودیتهای زمانی خود توانست خدمات ارزندهای به مطالعات ایرانشناسی ارائه دهد.
بخش اول کتاب به روایت زندگی مینورسکی اختصاص دارد و مراحل مختلف زندگی او در روسیه، ایران، فرانسه و انگلستان را پوشش میدهد. در این بخش سخنرانی مینورسکی در دانشگاه تهران و خاطرات محققانی چون مجتبی مینوی، محمدعلی جمالزاده و سید حسن تقیزاده درباره او آورده شده است.
بخش دوم به کارنامه پژوهشی مینورسکی میپردازد و شامل ترجمه برخی مقالات مهم او، نقدهای نوشته شده بر آثارش و اسناد مربوط به فعالیتهایش در کمیسیون تعیین مرزهای ایران و عثمانی است. فهرست کامل کتابها و مقالات مینورسکی نیز در این بخش ارائه شده است.
بخش سوم شامل نامههای فارسی ارسال شده به مینورسکی و نامههای او به سید حسن تقیزاده است که از آرشیو شخصی وی در انستیتو نسخ خطی شرقی پترزبورگ استخراج شدهاند.
بخش چهارم به توصیف گنجینه پژوهشی مینورسکی در شش قسمت پرداخته است: آثار علمی، اسناد شخصی، مکاتبات، آثار دیگران، عکسها و کلکسیون اسناد. پیوست کتاب نیز شامل تصاویر اسناد و عکسهای مرتبط با مینورسکی است.
این کتاب با تیراژ 1000 نسخه در سال 1394 توسط انتشارات هرمس منتشر شده و مرجع ارزشمندی برای شناخت یکی از برجستهترین ایرانشناسان قرن بیستم محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات