مقتل پیوسته: گزارش مستند واقعه عاشورا
مقتل پیوسته: گزارش مستند واقعه عاشورا، اثر محمد محمدی ری‌شهری و همکاران، متنی است پیوسته، روان و قابل اعتماد از مجموع متون و نقلهای موجود در دانش‌نامۀ امام حسین علیه‌السلام، در قالب عاطفی و حزنانگیز، به گونهای متّصل و زنجیروار (روایتگرانه و بر پایۀ زمان وقوعْ). به همراه پنج نقشۀ اختصاصی دربارۀ محیط وقایع نهضت حسینی
| مقتل پیوسته: گزارش مستند واقعه عاشورا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی ری‌شهری، محمد، طباطبایی‌نژاد، سید محمود (همكار علمی)، سیدطبایی، سید روح‌الله (همكار علمی)، خالقی، محمدهادی (همکار علمی) |
| عنوان‌های دیگر | مقتل پیوسته |
| ناشر | دارالحدیث |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1401ش |
| چاپ | یکم |
| شابک | ۹۷۸-۶۲۲-۲۰۷-۱۸۱-۳ |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۴۱/۵ |
این اثر قابل استفاده عموم مردم، بویژه: خُطبا، ذاکران، شُعرا، منقبتخوانان، تعزیهگردانان، برنامهسازان رسانهای و گروه‌‌هایی از این دست می‌باشد.
پس از نتشر دانش‌نامۀ امام حسین(ع) بر پایۀ قرآن، حدیث و تاریخ، در سال‌های بعد، آثار حسینی - عاشورایی دیگری همچونشهادت نامۀ امام حسین(ع)، به روش گزینش و تلخیص، از آن دانش‌نامۀ بزرگ، استخراج و منتشر شدند.
در ادامه،آیةاللّٰه ری شهری- رضوان‌اللّٰه علیه - که طرّاحی کننده و سرمؤلف دانش‌نامه بود و بخشی از عمر پر برکت خود را مصروف آن نموده بود، بر آن شد که مَقتَلی کاربردی فراهم آورَد که ضمن جامعیّت و اتقان، روان و خوش‌خوان نیز باشد. بدین ترتیب، متنی پیوسته و زنجیروار (پایبند به ترتیب تاریخی وقوع حوادث)، آماده و طیّ دو مرحله، به وسیلۀ ایشان بررسی و عنوان دهی گردید؛ اما با کمال تأسف، آماده‌‌سازی آن برای چاپ، در زمان حیات ایشان میسّر نگردید، تا امروز که به مدد الهی و با نام مقتل پیوسته، به دست نشر، سپرده می‌شود.
نکاتی درباره کتاب:
۱. اساس کار، چه در متون نقل شده و چه در ضوابط حاکم بر کتاب، دانش‌نامۀ امام حسین(ع) است و کتاب حاضر، گزینشی از آن محسوب می‌شود. البته در دانش‌نامه، بیش از چهار هزار نقل و صدها پژوهش کوتاه و بلند آمده است؛ امّا در این جا به چند صد نقل (متن) و چند تلخیص (گزارش) از آن پژوهش‌ها - به اندازه‌‌ای که مورد نیاز مقتل بوده - بَسنده شده است. طالبان اطلاعات بیشتر و پژوهش‌های تفصیلی‌تر، می‌توانند به آن مجموعۀ بزرگ یا به شهادت‌‌نامۀ امام حسین(ع) ـ که دربردارندۀ متون نهضت و شهادت است ـ مراجعه نمایند.
۲. چنان که در مقدّمۀ دانش‌نامۀ امام حسین(ع) در بارۀ «منابع» به تفصیل، توضیح داده شده است، مبنای کار، اخذ از «منابع معتبر» بوده است و دست اندر کاران آن پژوهش، تنها منابع تألیف‌یافته تا پایان قرن نهم هجری را شایستۀ عنوان «منبع خبری نسبتاً معتبر» دانسته و منابع بعدی را در پژوهش خود، قابل اعتماد و اتّکا نشمرده و گزارش‌های آنها را نیز یاد نکرده‌اند. طبیعی است دیگرانی که به هر دلیل، این مبنا را نمی‌پذیرند، راه خود را می‌روند؛ امّا این مجموعه (دانش‌نامه و کتاب‌های مستخرج از آن)، به دلیل استقصای گسترده در منابع و متون کهن تا قرن نهم، برای این گروه نیز سودمند خواهد بود.
۳. شیوۀ کار در این کتاب (مقتل پیوسته) چنین بوده است که از مجموع متون و نقلهای موجود در دانش‌نامۀ امام حسین(ع)، هر کدام که عاطفی و حزنانگیز و مناسب مَقتل بوده‌اند، گزینش و سپس به گونهای متّصل و زنجیروار (روایتگرانه و بر پایۀ زمان وقوعْ) مرتّب شده‌اند، تا متن پیوسته، روان و قابل اعتمادی را شکل دهند که مورد نیاز عموم مردم، بویژه: خُطبا، ذاکران، شُعرا، منقبتخوانان، تعزیهگردانان، برنامهسازان رسانهای و گروه‌‌هایی از این دست است. گفتنی است آنچه اکنون پیش‌روی خواننده قرار دارد، عیناً متن همان منابع کهن است، با نشانی‌های دقیق در پانوشت و بدون هیچ گونه بازنویسی یا تصرّفی. نیز گفتنی است که در گزینش متن، هر جا میان جامعیّت و اتقان از طرفی و روانی و زیبایی متن از طرف دیگر تعارضی بوده، متن جامع‌تر و مُتقن‌تر، ترجیح داده شده است.
۴. گزارش‌های مستند و معتبر، امّا کم‌تر دیده و کم‌تر شنیده شده، در این کتاب، آن اندازه فراوان اند که پدید آورندگان را در مسیر روایتگریِ پیوستۀ سوگ‌نامۀ سیّد الشهدا(ع) و یارانش، از چنگ زدن به هر گزارش نامعتبر یا غیر مستندی، بی‌نیاز ساخته‌اند. در نتیجه، توقّع می‌رود که مرثیۀ خوانان و سوگ‌سرایان نیز توانایی‌های خود را در بازگویی آنچه کم‌تر دیده و شنیده شده است، به کار گیرند.
۵. در ماجرای کربلا، گاه در بارۀ زمان و مکان وقوع حوادث، و گاه در ضبط نام افراد دوست و دشمن، اختلافاتی دیده می‌شود. تلاش پدیدآورندگان کتاب، این بوده که تا جای ممکن، متن معتبرتر را مبنا قرار دهند؛ امّا چون متون (گزارش‌ها)، عیناً مطابق منبع آمده‌اند، گاه، چنین اختلافاتی به چشم می‌خورد که گریزی از آنها نبوده است.
۶. در ترتیب عناوین و نحوۀ چینش آنها و نیز در به هم پیوستن متونِ برگرفته از منابع مختلف، تلاش شده است که سیر تاریخی ـ داستانی حوادث، حفظ شود؛ امّا گاه، بویژه در جزئیات، کشف روند واقعی و زمان حوادث، امکان‌پذیر نبوده و صرفاً آنچه «نزدیک‌تر به واقع» به نظر می‌رسیده، ملاک تدوین قرار گرفته است.
۷. از مَزایای دانش‌نامۀ امام حسین(ع)، در بر داشتن پنج نقشۀ اختصاصی دربارۀ محیط وقایع نهضت حسینی است که با هدفِ درک بهتر از گزارش‌های کهن و بالاتر بردن دقّت تحلیل‌‌ها، با مشارکت کارشناسان، تولید و منتشر شدند. این نقشه‌‌ها، به کتاب حاضر (مقتل پیوسته) نیز پیوست شده‌اند تا خوانندگان گرامی، برای فهم بهتر سیر حوادث و شناخت مکان‌هایی که نامشان در کتاب آمده است، به آنها مراجعه فرمایند.
۸. به نظر می‌رسد که تلاشی بدین روش و اثری بدین گونه، در حوزۀ مقتل‌نگاری، فاقد پیشینه و نمونه است. طبیعی است که این، کار را سخت‌تر کرده است و در نتیجه، خالی از خلل نخواهد بود. نسخه حاضر، به عنوان نشر آزمایشی به مخاطبان فرهیخته عرضه می‌شود[۱]
پانويس
- ↑ پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت) به نقل از مقدمه کتاب