امالی سید مرتضی (ترجمه حسین صابری)

امالی سید مرتضی، ترجمه فارسی و تحقیق کتاب «أمالي المرتضی» تألیف ابوالقاسم على بن حسین بن موسى (۳۵۵-۴۳۶ق)، ملقب به سید مرتضى، به قلم حسین صابری، است.

امالی سید مرتضی(سید مرتضی، علی بن حسین)
امالی سید مرتضی (ترجمه حسین صابری)
پدیدآورانسید مرتضی، علی بن حسین (نويسنده) صابری، حسین (مترجم)
عنوان‌های دیگرامالی سید مرتضی. فارسی
ناشرآستان قدس رضوی. بنياد پژوهشهای اسلامى
مکان نشرایران - مشهد مقدس
سال نشر1396ش
چاپ1
شابک978-600-06-0145-4
موضوعقرآن -- تأویل - قرآن -- احادیث - تفاسیر شیعه - قرن 5ق. - شعر عربی - مجموعه‌ها - احادیث شیعه - قرن 5ق.
زبانفارسی
تعداد جلد5
کد کنگره
1396 8041الف9س 91/2 DS
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

«أمالي المرتضی»، حاصل مجالس مختلفى است که سید مرتضی آنها را در زمان‌هاى پى‌درپى املا کرده و در آنها از موضوعى به موضوع دیگر و از هدفى به هدف دیگر منتقل شده است. بعضى از آیات قرآن کریم را که تأویل آنها بر عوام و خواص پوشیده است و سؤالاتى در مورد آنها شده و اشکالاتى متوجه آنها است، انتخاب کرده و تأویل و توجیهش را به طریق و مذهب اصحابش که معتزله یا اصحاب عدلند، علاج و درمان کرده است. او کوشش خود را مصروف بر این داشته که در تأویل آیات متشابه و اشعار عرب‌زبانان، توفیق حاصل کند[۱].

در مقدمه‌ای که ناشر به ابتدای ترجمه حاضر افزوده، ضمن معرفی کتاب «امالی» و نویسنده آن، به این نکته اشاره شده است که به‌منظور بهره‌مندی بیشتر پژوهشگران و اندیشه‌ورزان از این اثر گران‌بها و فاخر، به ترجمه این کتاب، اقدام شده است[۲]. در ادامه شیوه تحقیق نیز بیان شده است.

متأسفانه کتاب، فاقد مقدمه مترجم است؛ در نتیجه، از نوع و شیوه ترجمه و ویژگی‌های آن، سخنی به میان نیامده است، اما با دقت در کتاب و بررسی مطالب، می‌توان دریافت که مترجم، سعی در رعایت اصل امانت در ترجمه داشته و درعین‌حال، ترجمه‌ای شیوا و رسا، همراه با استفاده از کلمات و عبارات به‌روز و متداول، از متن ارائه کرده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با سبک و نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود: متن: «شريف المرتضی: كانت بغداد في القرن الرابع الهجري موئل العلم و مثابة العلماء و ملتقی الكتاب و الشعراء و الأدباء. فيها غنيت ساحات الخلفاء و الملوك و الرؤساء بفنون المناظرة و المساجلة و الجدل...»[۳].

ترجمه: «زندگی‌نامه سید مرتضی: بغداد در سده چهارم هجرت گاهواره دانش، کانون دانشی‌مردان و انجمن نویسندگان، شاعران و ادیبان بود. آنجا دربارهای خلیفگان و شاهان و امیران، آکنده از گونه‌های مناظره و جدل و گفتگو بود»[۴].

پانویس

  1. ر.ک: أمالي المرتضی
  2. ر.ک: سخن ناشر، ص7-8
  3. ر.ک: سید مرتضی، ج1، ص3
  4. ر.ک: متن کتاب، ج1، ص9

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. أمالي المرتضی.
  3. سید مرتضی، «أمالي المرتضی: غرر الفرائد و درر القلائد»، قاهره، دارالفكر العربي، چاپ اول، 1998م.


وابسته‌ها