نسب السادة العلويين السوامرة في ديالی
نسب السادة العلويين السوامرة في ديالی، تألیف نویسندگان معاصر، محمد جاسم حمادی مشهدانی و عبدالرسول سلمان زیدی، مطالعهای در نسب و تاریخ سادات سامراء است که به دیالی در مرز ایران و عراق مهاجرت کرده‌اند.
| نسب السادة العلويين السوامرة في ديالي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مشهدانی، محمد جاسم (نويسنده) زیدی، عبد الرسول سلمان (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة نسبية - تاريخية |
| ناشر | مطبعه العمال المرکزيه |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 1994م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | سامرا - تاریخ |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م5ن5 53/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در مقدمه کتاب به اهمیت علم نسب‌شناسی به‌عنوان یکی از منابع اساسی در غنی‌سازی اندیشه تاریخی عربی و در زمینه تدوین تاریخ عربی اشاره شده است. قبیله در واقع نزد عرب به‌منزله وحدت سیاسی و اجتماعی و نسب به‌منزله هسته‌ای است که هر قبیله حول آن جمع می‌شود و حلقه وصلی قوی است که بین فرزندان یک قبیله اتصال برقرار می‌کند. همچنان‌که این قضیه در هم‌بستگی افراد در دفع دیه و وظیفه دفاع از قبیله و مانند آن ظاهر می‌شود[۱].
در این کتاب بحث از سادات عشایر علوی اهل سامره در استانداری دیالی در ضمن چند فصل مطرح شده است:
در فصل اول به‌اختصار بحثی تاریخی در رابطه با شهر سامراء مطرح شده است تا تصویری از مکانی که سادات علوی و عشایر آن، از آنجا به دیالی مهاجرت کردند و «سوامره» نامیده شده‌اند، ارائه شود. در این فصل تاریخ مختصری از سامراء با استفاده از آنچه در منابع آمده، مطرح شده است.
در فصل دوم، در رابطه با اصل و نسب عشایر سادات علوی دیالی بحث شده است؛ بدین‌ترتیب که از امام هادی(ع) که این عشایر به آن حضرت منتسبند، آغاز و به امام علی بن ابی‌طالب(ع) ختم شده است. تسلسل نسب به‌دقت از خلال مصادر و مراجع انساب موثق و معتبر استخراج شده است.
در فصل سوم، هجرت سادات علوی از شهر سامراء به استانداری دیالی و پراکندگی جغرافیایی اماکن استقرار آنها در سراسر استان و استقرار هر عشیره در منطقه‌ای که در آن ساکن شده‌اند، ذکر شده است.
در فصل چهارم، عشایر سادات علوی در دیالی و شاخه‌های هر عشیره توضیح داده شده است. با توجه به گستردگی این فصل و تنوع مباحثش تنها به نام‌گذاری هر عشیره و رئیس آن و برجسته‌ترین افراد آن پرداخته شده و خواننده به مشجر عشیره در بخش الحاقی کتاب ارجاع داده شده است.
در فصل پنجم، با استناد به منابع و مراجع، نقش ملی فرزندان سادات محترم سامرایی در دیالی بررسی شده است.
در بخش الحاقی کتاب، برخی از اسناد متعلق به سادات سامرایی مقیم دیالی و برجسته‌ترین شاخه‌های عشایری ایشان از طریق مشجر عشیره ارائه شده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.