ادیب برومند، عبدالعلی
نام | ادیب برومند، عبدالعلی |
---|---|
نامهای دیگر | برومند، ادیب
برومند، عبدالعلی بن مصطفی قلی |
نام پدر | مصطفیقلى |
متولد | 1303ش |
محل تولد | گز برخوار از توابع اصفهان |
رحلت | 1395ش |
اساتید | |
برخی آثار | غزلیات حافظ (ادیب برومند، عبدالعلی)
خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش کاشان) خلاصه الاشعار و زبده الافکار (بخش اصفهان) |
کد مؤلف | AUTHORCODE00971AUTHORCODE |
عبدالعلى اديب برومند (1303-1395ش)، شاعر، محقق، مصحح، وکیل دادگستری، رئیس هیئت رهبری و از فعالان سیاسی جبهه ملی، او از سوی دکتر مصدق ملقب به شاعر ملی شده بود.
ولادت
او فرزند مصطفیقلى در سال 1300ش، در شهرك گز برخوار از توابع اصفهان متولد شد.
تحصیلات
خواندن و نوشتن را در زادگاه خود فراگرفت و پس از آن به اصفهان رفت و دوره دبستان و دبيرستان را در آنجا گذراند، سپس برای ادامه تحصيل به تهران آمد و پس از اخذ ليسانس حقوق، به وكالت پرداخت.
از این زمان، سرودن شعر را آغاز كرد و از اشعار ملكالشعراى بهار و ايرجمیرزا مايه گرفت. اديب از سبک شعراى خراسان پيروى مىكرد. از سال 1324ش، اشعارش در روزنامههاى اصفهان و تهران چاپ شد. وى پيرامون غزلهاى حافظ تحقيق كرده كه طبع شده است.
او پس از حادثه سوم شهریور ماه ۱۳۲۰ و اشغال ایران به وسیله متفقین در جنگ جهانی دوم، به سرودن شعرهای سیاسی و میهنی پرداخت. موضوع این اشعار حمله به اشغال کنندگان ایران و مخالفت با عوامل بیگانه یعنی هواداران شوروی و انگلیس و انتقاد از دیکتاتوری دوران رضا شاه پهلوی و تقویت آزادیخواهی و استقلال طلبی و حسّ وطنخواهی در مردم ایران بود که در جراید و مجلات کشور منتشر میشد.
وی دردهه 30 درشورای مرکزی جبهه ملی سمت یافت که این مقام تا دوسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، در اختیار وی بود.
وی درآغازین سالیان دهه70 و به همراه عدهای از همفکران، به احیای این جبهه مبادرت ورزید که در صحنه سیاسی تاثیرمحسوسی نیافت وعملا به یک محفل مبدل شده بود.
ادیب برومند صرف نظر از جنبه سیاسی، شخصیت فرهنگی، ادبی واخلاقی ویژهای داشت وهمین موارد، منش او را برای عدهای از آشنایان جذاب ساخته بود.
وفات
ادیب برومند در ۲۳ اسفندماه ۱۳۹۵ در سن ۹۳ سالگی به علت کهولت سن در تهران درگذشت.
آثار
- مجموعه اشعار؛
- نالههاى وطن؛
- سرود رهایى؛
- دردآشنا؛
- هنر قلمدان؛
- غزليات حافظ؛
- خلاصة الاشعار و زبدة الافكار (بخش كاشان)؛
و...
منابع مقاله
ر.ک.اثرآفرينان، ج 1، ص217.