احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی
| احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی: اقوال اهل تصوف درباره او | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مینوی، مجتبی (گردآورنده) ابوالحسن خرقانی، علی بن احمد (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | منتخب نورالعلم |
| ناشر | طهوری |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1363ش. |
| چاپ | چاپ سوم |
| موضوع | ابوالحسن خرقانی، علی بن احمد، 352 - 420ق. تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م9 / 278/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی، با عنوان کامل «احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی: اقوال اهل تصوف درباره او»، عنوان کتابی است یک جلدی به زبان فارسی که به اهتمام مجتبی مینوی در نشر طهوری تهران به چاپ رسیده است.
مینوی در این اثر به جمع‌آوری اقوال اهل تصوف درباره شیخ ابوالحسن خرقانی اقدام کرده است. شیخ ابوالحسن خرقانی از جوانمردان صوفی‌مشرب قرن چهارم و پنجم هجری و از مرشدان طریقت و طالبان حقیقت بوده است که در هدایت خلق و رهبری جوانان، آثار نیک از وی به‌جا مانده است.[۱]
سخنانی که از قول او آورده‌اند عین عبارات فارسی او بوده و حتی صاحب انساب هم عین عبارات فارسی او را نقل کرده است. گویا کسانی بوده‌اند که گفته‌های او را ضبط و ثبت می‌کرده‌اند. مجموعه آن سخنان ظاهرا به‌صورت کتابی درآمده بوده است که آن را نورالعلم نامیده بودند.[۲]
مجتبی مینوی پس از ذکر اینکه به درخواست انجمن آثار ملی مکلف به آماده کردن منتخب نورالعلم شده - که نسخه منحصربه‌فردی از آن وجود دارد - می‌نویسد: در حین استنساخ دیدم اوراق بسیاری از آن افتاده و از میان رفته است و ورق‌هایی جابه‌جا شده و با اوراق حالات و سخنان ابوسعید که همراه آن تجلید کرده بوده‌اند مخلوط شده. برای تکمیل آن به کتاب‌های دیگری مراجعه کردم، دیدم گفته‌های بسیار زیادی از وی در کتب معتبر تصوف نقل شده است که محتمل است همه آنها از همان نورالعلم منقول باشد. با استجازه از انجمن اثار ملی، مصلحت دانستم که آن همه را در یک مجلد جمع کنم تا نمونه خوبی از نثر فارسی صوفیانه قرن چهارم و پنجم هجری نزدیک به زبان محاوره مردم آن زمان در دست داشته باشیم.[۳]
در میان اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی، طامات و شطحیات صوفیانه فراوان آمده است و از جانب دیگر اشارات بسیار به اخلاق و کردار جوانمردان شده، که از برای دانستن احوال اجتماعی و فکری و اعتقادی مردم ایران در آن قرون خیلی مفید است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.