صفوة الصفا (نسخه خطی)

    از ویکی‌نور

    صفوة الصفا، مهمترین کتاب به فارسی درباره احوال و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و تبار صفویان، نوشته ابن بزاز در سده هشتم.

    ابن بزاز (زنده در 759) صفوة الصفا (یا اسس المواهب السنیة فی مناقب الصفویة) را به سفارش صدرالدین موسی، پسر و جانشین صفی‌الدین اردبیلی نوشت.

    زمان دقیق آغاز تألیف کتاب مشخص نیست. آنچه از متن کتاب به دست می‌آید این است که مؤلف آن را نیمه‌های زندگانی صدرالدین آغاز کرده و پس از 759 به پایان رسانده است[۱].

    از ویژگیهای ممتاز صفوة الصفا اشاره به مناسبات سیاسی بین صفی‌الدین و دربار ایلخانی است.

    متن صفوة الصفا با عبارات ساده و بی‌حشو و خالی از صنایع لفظی نگارش یافته است و گاهی نیز با عبارات مزین و مسجع مواجه می‌شویم که حکایت از قدرت قلم و تفنن ابن بزاز در اسلوبهای گوناگون دارد.[۲]

    صفوة الصفا
    صفوة الصفا (نسخه خطی)
    پدیدآورانابن بزاز، توکل بن اسماعیل (نویسنده)
    ناشربی نا
    مکان نشربی جا
    چاپیکم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ /ص7الف2 / 279/4 BP

    پانویس

    منابع مقاله

    وابسته‌ها