الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول
چند نکته مهم درباره رؤیت هلال، اثر آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی (متولد 1305ش)، نوشتاری مختصر از ایشان است درباره رؤیت هلال و اثبات اول ماه که به زبان فارسی درباره این موضوع فقهی نوشته شده و به‌صورت کتابچه‌ای توسط مدرسة الامام علی بن ابیطالب در سال 1384 شمسی مطابق با 1426 قمری، به چاپ رسیده است.
آیت‌الله مکارم در ابتدای کتاب می‌نویسد: جمعى از برادران روحانى از این‌جانب خواستند که نظر خود را درباره مسائل مربوط به رؤیت هلال با ذکر دلیل کوتاه و مختصر بیان کنم. این نوشتار به‌عنوان اجابت دعوت این عزیزان و انجام‌وظیفه در این شرایط خاص، تنظیم شده است، و عمدتاً به اصل مسأله «رؤیت هلال» سپس به «مسأله رؤیت هلال با تلسکوپ» و بعد به «مسأله اتّحاد افق» مربوط مى‌شود.
ولى قبل از همه به مسأله‌اى که شاید مهم‌تر از این‌ها باشد مى‌پردازم و آن اختلاف اسفناکى است که بارها در طی سال‌هاى اخیر، در امر «رؤیت هلال شوّال» رخ داد و شهد شیرین عید را در کام همه تلخ کرد. گروهى امروز نماز عید مى‌خواندند و مى‌گفتند «أسألک بحق هذا الیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا...» و فردا گروه دیگرى در همان شهر و گاه در همان مسجد، عین همین عبارت را مى‌گفتند و معلوم نبود منظور از «المسلمین» در این عبارات کیست؟! عدّه‌اى به هم تبریک عید مى‌گفتند و جماعتى در حال روزه بودند و دعاى یا على یا عظیم... و هذا شهر عظمته و کرمته... و هو شهر رمضان... مى‌خواندند و گاه در یک لحظه و حتّى یک خانه این اختلاف جایگاه دیده مى‌شد، درحالی‌که اسلام دین «توحید» در تمام زمینه‌هاست و خواهیم دید حتّى باوجود اختلاف فتاوى هیچ موجبى براى این اختلاف‌ها نیست. مردم از این بیم دارند که در سال‌هاى بعد نیز این امر تکرار شود، و درنتیجه بعضى از ناآگاهان تعلیمات اسلام را زیر سؤال ببرند.
این امر هنگامى نگران‌کننده‌تر مى‌شود که مى‌بینیم در اغلب کشورهاى اسلامى مسأله رؤیت هلال حل شده و لااقل اهل یک کشور با یکدیگر هماهنگ هستند، ولى در کشور ما چگونه است؟ شاید تنها ما هستیم که این مسأله را حل نکرده‌ایم، بااینکه فقهاى قوى و آگاهى داریم. مشکل اصلى در این است که ما با مسأله رؤیت هلال که از «موضوعات» است مانند یک مسأله فقهى و «حکمى از احکام شرع» برخورد مى‌کنیم. درحالی‌که مى‌دانیم مردم هرچند در مسائل و احکام فقهى یا باید مجتهد باشند یا از مجتهدى پیروى کنند، ولى در موضوعات (مانند رؤیت هلال) هر کس مى‌تواند به‌یقین و اطمینان خود عمل کند......